Ήρθε η ώρα ν᾿ ακούσεις τις τρομερές ιστορίες
Που διηγούνται οι ώρες απ᾿ το βάθος των ρολογιών
Καθώς κτίζουν τους αιώνες
Άκουσε!

Κάτωχρος κι εξαντλημένος απ᾿ την μάχη
Ο θάνατος στάθηκε κοντά στον τάφο του Ιησού
Δέος, αστροφεγγιά και σιωπή
Κι ο θεάνθρωπος νεκρός
Και πίσω απ᾿ την σιωπή μια μελωδία
Απ᾿ την μεγάλη και αιώνια άρπα
Και το μελώδημα ἔλεγε
Χριστός Ανέστη
Και η παιδεμένη χώρα της καρδιάς μου
Έγινε μεγαλύτερη από όλους τους ουρανούς
Με χρώματα χρυσά
Χρωμοθέτης ο αλάνθαστος
Αλλά τότε ακόμα υπήρχανε τριανταφυλλιές με αληθινή αγάπη
Εκείνη, του Χριστού

Και το βραβείο ήταν, δικό σου και δικό μου