ในความร้อนชื้นของเดือนกรกฎาคม
บนสกูตเตอร์เก่าที่ไม่มีการจำกัดความเร็ว
ด้วยความเร็ว น้ำตาที่ไหล
ตกลงบนขาของพวกเขาที่เปลือยเปล่า
พวกเขาขี่ไปยังทะเลสาบ ด้วยความมั่นใจ
ว่าไม่มีอะไรจะเกิดขึ้นกับพวกเขา
ยังเด็กเกินไปและมีรอยบุบสลายแล้ว
จากชีวิตที่เต็มไปด้วยหนามและดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา
เหนือโรงงาน ท้องฟ้าโปร่งใส
ในน้ำสีเขียวขวดสะท้อนฤดูร้อน
นอนอยู่ในหญ้า พวกเขาเพียงแค่สูบบุหรี่
หลงอยู่ในความฝันของพวกเขา อิสระที่จะถูกลืม

ถูกกล่อมด้วยลมหายใจของลมซิโรคโค
ในเสียงเบาๆ ของเพลงเทคโน
ดวงอาทิตย์ที่จุดสูงสุดที่เผาผิว
เย็นลงด้วยความปรารถนา ไกลจากอุดมคติ
พวกเขากัดริมฝีปากและกินกัน
ถอดกางเกงยีนส์ออก เปลือยกายใต้แสงทอง
มือของพวกเขาค้นหากันและพบกันอีกครั้ง
เพื่อเพลิดเพลินกับความสุขที่ในที่สุดก็เบ่งบาน

เพราะในคืนที่มีฝุ่นดาว
เงาที่มีสีเดียวกัน
ความมืดจะวาง
ผ้าคลุมบนสีสัน
พวกเขาสร้างความทรงจำ
ก่อนที่ทุกอย่างจะจางหายไป
ที่เราจะลืมเสียง
และดอกไม้ไฟเบงกอล

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES