เราเป็นเหมือนเมฆที่ในท้องฟ้าสับสนกัน
พร้อมที่จะปล่อยสายฟ้า
แต่เราถูกแบ่งแยกด้วยการผ่านของเครื่องบิน

ฉันไม่รู้ว่าจะเชื่อดีไหม
เพื่อนที่พูดถึงเธอ
พวกเขาเป็นเหมือนงูพิษ
ถ้าพวกเขาบอกว่าตอนนี้เธอสบายดี

เธอต้องการอะไรจากฉัน? เธอต้องการอะไรจากฉัน?
เธอต้องการอะไร, บอกฉันสิว่าอะไร?
ที่รัก, ตอนนี้แต่งตัวเถอะ
ฉันกำลังมารับเธอ
ฉันจะทำตามที่เธอต้องการ
ห้องที่ไม่มีทีวี

แม้แต่เงาของโทรศัพท์ก็ไม่มี
เราจะพูดคุยกันในระยะมิลลิเมตร
เราจะปีนขึ้นไปบนต้นไม้
สิ่งที่เราจะทำ, นี่คือสิ่งที่น้อยที่สุด

เธอต้องการอะไรจากฉัน? เธอต้องการอะไรจากฉัน?
เธอต้องการอะไร, บอกฉันสิว่าอะไร?
ใช่ ฉันรู้ว่าฉันโง่, ที่แค่ต้องการการกอดสองครั้ง
ว่าเธอก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งจากฉัน
ไม่ใช่ศัตรูที่ต้องต่อสู้

ใช่ สำหรับฉันที่เป็นอิสระ
แต่ก็มีด้านตลกกับเธอ
ฉันจะเป็นอิสระจริงๆ
สับสนกับเธอในท้องฟ้าใส

เธอต้องการอะไรจากฉัน? เธอต้องการอะไรจากฉัน? เธอต้องการอะไรจากฉัน?
เธอต้องการอะไร, บอกฉันสิว่าอะไร?

เราเป็นเหมือนเมฆที่ในท้องฟ้าสับสนกัน
จนกระทั่งลมจากทิศตะวันออกมา
หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะแยกกัน
ฉันไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรจากฉัน, เธอคิดว่า
ฉันโง่หรือไม่?
หรือแม้กระทั่งว่าฉันต้องการเธอ
แต่ขอร้องเถอะ กลับมาเร็วๆ

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES