Chwytam demony w rzeźbione duszą lustra
Uśmiecham się do nich czekając jutra
Zapewniam rozrywkę rozbieganej psyche
Jak statek w butelce jestem zakładnikiem

Hoduję potwory pod deskami łóżka
Jakaś siła spod niego ich nie wypuszcza
Tresura jest żmudna jak tych za szafą
Co śmiać się potrafią gdy ludzie się ranią

Lorazepam w pogotowiu zarzygana pościel
Wczoraj byli u mnie goście w odwiedzinach
Znowu się zaczyna na stole pamiątka
Po dawnych obrządkach szeleszcząca folia

Błyszczy jak złota kolia łykam jej perły
Zatapiam się w umyśle biernym
Daj spokój proszę nie ciągnij za nogawkę
Stapiam w jedno sen maszkarę jawę

Odciśnięte piętno jak ostatnie piętro
Chciałoby się skoczyć ale przecież się przyrzekło
W szafie czyha piekło monitory palą wzrokiem
W mieszkaniu czuję gaz czuję ogień

Odciśnięte piętno jak ostatnie piętro
Chciałoby się skoczyć ale przecież się przyrzekło
W szafie czyha piekło monitory palą wzrokiem
W mieszkaniu czuję gaz czuję ogień

Łypią na mnie z luster ślepia pobratymców
Nie trzymam ich dla zysku to nie żaden towar
Ani nie umowa tak naprawdę to się kocham
W ich pięknie i uroku mroku

Ludzie mówią daj spokój człowiek zwariowałeś
Ale zawsze miałem talent do widzenia poczwar
Ta myśl kiełkowała aż wreszcie dorosła
Była brudna jak w rękach księdza hostia

Zamknięte w żyrandolach krwawiące ideały
Jestem człowieczkiem i jestem taki mały
Się zaopiekowały kiedy było trzeba
Zamiast ludzi widzę tylko wisielcze drzewa

Rano sprawdzam skrzynkę przychodzą nowe listy
Piszą do mnie plugawym atramentem krwistym
Nie chcą iść do grobu zimna jest im gleba
Więc uchylam im rąbka domowego nieba

Odciśnięte piętno jak ostatnie piętro
Chciałoby się skoczyć ale przecież się przyrzekło
W szafie czyha piekło monitory palą wzrokiem
W mieszkaniu czuję gaz czuję ogień

Odciśnięte piętno jak ostatnie piętro
Chciałoby się skoczyć ale przecież się przyrzekło
W szafie czyha piekło monitory palą wzrokiem
W mieszkaniu czuję gaz czuję ogień