ความรับผิดชอบของคนที่อยู่คนเดียว
ชีวิตที่งดงาม ชีวิตที่เต็มไปด้วยความกลัว
ชีวิตที่ค้นพบวิธีเปลี่ยนมุมมอง
ทันทีที่คุณย้ายความรัก ความเกลียดชัง และความเจ็บปวดทั้งหมดนั้น

และดังนั้นเราจึงตะโกนสิ่งที่เป็นจริง
เพราะความเงียบคือความเสียหาย
และมันจะยังคงเผาเราไปครึ่งชีวิต
และเพราะกลัวเมืองนี้
เราหลีกเลี่ยงความสุข แต่เรา

เราชนะแล้ว
เราหัวเราะกับรอยแผลเป็น ดื่มฉลองความอ่อนแอ
ใต้รอยสักสีดำที่มีชื่อของแม่
และทุกสิ่งที่เคยมี ทุกสิ่งที่มีอยู่แล้ว
สำหรับทุกสิ่งที่เราจะทำ เรา
เราชนะแล้ว

เราจะเดินขบวนไปตามถนนเพื่อปกป้องสิทธิ
เราจะเน่าในคุกถ้าการรักเป็นอาชญากรรม
เพราะเลือดของเราได้ชนะแล้ว
เหมือนความรักของแม่ที่ยอมตายเพื่อบุตร

และเราจะลุกขึ้นยืนทั้งหมด
เหนื่อยล้า กอดกัน
เมามายด้วยน้ำตาที่ไม่เคยหลั่ง
และเพราะกลัวความสงสารของคุณ
เราหลีกเลี่ยงความสุข แต่เรา

เราชนะแล้ว
เราหัวเราะกับรอยแผลเป็น ดื่มฉลองความอ่อนแอ
ใต้รอยสักสีดำที่มีชื่อของแม่
และทุกสิ่งที่เคยมี ทุกสิ่งที่มีอยู่แล้ว
สำหรับทุกสิ่งที่เราจะทำ เรา
เราชนะแล้ว

ดื่มเพื่อที่จะลืมเป็นข่าวปลอม (โอ้-โอ้)
ถ้าฉันดื่ม ความทรงจำของฉันจะว่ายในรัม (โอ้-โอ้)
แต่การใช้ชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ
จะไม่ลบรอยสักหรือชื่อเสียงที่ไม่ดีของคุณ (โอ้-โอ้)
และฉันปฏิเสธที่จะคิดถึงแต่เงิน (โอ้)
แม้ว่าฉันจะทำเงินได้มากกว่าคนที่เรียกฉันว่าล้มเหลวตั้งแต่มัธยม (โอ้)
เพลงมีความจำเป็นแค่ไหน
คนที่ผ่านวัยรุ่นมาอย่างโดดเดี่ยวรู้ดี (เอ๊ะ-เอ๊ะ)
อ้วนเกินไป ขาวไม่พอ เศร้าเกินไป (เอ๊ะ-เอ๊ะ)
วันนี้เกลียดโมฮาเหม็ด เมื่อวานเกลียดคาโลเจโร (เอ๊ะ-เอ๊ะ)
เก็บตัวเกินไป คุณต้องเข้ารักษา
แล้วพวกเขาก็ทำตัวเป็นคนรวมถ้าคุณไม่จนเกินไป (อา-อา)
เราไม่ต้องการเปิดแชมเปญ
ด้วยบัตรทองในโซเชียลคลับ
และความคิดเห็นของคุณจะจบลงในสแปมของเรา เรา

เราชนะแล้ว
เราหัวเราะกับรอยแผลเป็น ดื่มฉลองความอ่อนแอ
ใต้รอยสักสีดำที่มีชื่อของแม่
และทุกสิ่งที่เคยมี ทุกสิ่งที่มีอยู่แล้ว
สำหรับทุกสิ่งที่เราจะทำ เรา
เราชนะแล้ว

VIEW ORIGINAL LYRICS