คำพูดของฉันคือก้อนหิน
แม่นยำและแหลมคม พร้อมที่จะขว้าง
บนใบหน้าที่เปราะบางและไร้การป้องกัน
เป็นเมฆที่ลอยอยู่ เต็มไปด้วยความหมายแฝง
ที่จุดประกายในดวงตารอคอยอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เป็นหยดน้ำล้ำค่า ที่ไม่เคยลืม
ที่ปรารถนามานาน แล้วค่อยๆ ลิ้มรส
เป็นลูกศรไฟที่ลมและโชคชะตารู้จักชี้ทาง
เป็นสายฟ้าในบ่อน้ำมืดและถูกทิ้งร้าง
ใบหน้าที่หูหนวกและใบ้ที่ความรักได้ส่องสว่าง
เป็นใบไม้ที่ร่วงหล่น สัญญาที่ต้องทำ
ขอให้เวลาให้อภัยที่ได้พูดออกไป
เป็นโน้ตที่ผิดเพี้ยนบนกระดาษที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ
เขียนแล้วก็ลืมไป
คำพูดที่ฉันพูด หรือคิดว่าพูด ฉันยอมรับ
ถูกกดไว้ระหว่างฟัน ผ่านไปและกลับมา
ไม่คาดคิด รู้สึกหรือฝัน

คำพูดของฉันคือการตีลังกา ก้อนหิมะในแสงแดด
จรวดที่ร้อนแรงก่อนจะระเบิด
เป็นของเล่นและยุง ทรายที่ต้องกอง
ข้อห้ามเล็กๆ ที่ต้องฝ่าฝืน
พวกเขาไปนอน
ประหลาดใจจากความเจ็บปวดลึกๆ ที่ฉันไม่สามารถอธิบายได้
พวกเขาทำตามใจชอบ หายไปในความมืดแล้วกลับมา

เป็นคืนที่ไม่มีที่สิ้นสุด การระเบิดของเสียงหัวเราะ
ใบหน้าที่ถูกแสงแดดมากเกินไป
นี่คือคำพูด หวานหรือขมขื่น
เต็มไปด้วยความเคารพหรือไม่เหมาะสม
เป็นพ่อและแม่ของฉัน
จูบหนึ่งครั้งก่อนนอน อีกครั้งก่อนออกเดินทาง
คำพูดที่ฉันพูดและไม่รู้ว่ามีอีกเท่าไหร่ที่ยังมาไม่ถึง
ถูกกดไว้ระหว่างฟัน ประหยัดคำพูดสำหรับผู้ที่อยู่
จินตนาการ รู้สึกหรือฝัน
ดาบที่ฟันในความมืด ถอนหายใจ
ให้อภัย เป่าจากฝ่ามือ

VIEW ORIGINAL LYRICS