ที่ปลายถนน St-Vincent
มีกวีหนึ่งกับหญิงสาวที่ไม่รู้จักกัน
พวกเขารักกันในชั่วขณะหนึ่ง
แต่เขาไม่เคยพบเธออีกเลย

เพลงนี้เขาแต่งขึ้น
หวังว่าหญิงสาวที่ไม่รู้จักของเขา
จะได้ยินมันในเช้าวันใบไม้ผลิ
ที่ไหนสักแห่งบนมุมถนน

ดวงจันทร์ที่ซีดจัด
ประดับมงกุฎ
บนผมแดงของเธอ
ดวงจันทร์ที่แดงจัด
สาดแสงรุ่งโรจน์
บนกระโปรงที่เต็มไปด้วยรู

ดวงจันทร์ที่ซีดเซียว
ลูบไล้โอปอล
ของดวงตาเธอที่เหนื่อยหน่าย
เจ้าหญิงแห่งถนน
ยินดีต้อนรับ
เข้าสู่หัวใจที่บาดเจ็บของฉัน

บันไดของเนินเขานั้นยากลำบากสำหรับคนยากจน
ปีกของกังหันลมปกป้องคนรัก

หญิงสาวน้อยผู้ขอทาน
ฉันรู้สึกถึงมือเล็กๆ ของเธอ
ที่กำลังหามือฉัน
ฉันรู้สึกถึงอกเธอ
และเอวที่บางเบา
ฉันลืมความเศร้าของฉัน

ฉันรู้สึกบนริมฝีปากของเธอ
กลิ่นของไข้
ของเด็กที่ไม่ได้กินอิ่ม
แต่ภายใต้การปลอบประโลมของเธอ
ฉันรู้สึกถึงความเมามัน
ที่ทำให้ฉันสิ้นเปลือง

บันไดของเนินเขานั้นยากลำบากสำหรับคนยากจน
ปีกของกังหันลมปกป้องคนรัก

แต่นี่คือมันลอยไป
ดวงจันทร์ก็เคลื่อนที่
เจ้าหญิงก็เช่นกัน
ใต้ท้องฟ้าที่ไม่มีดวงจันทร์
ฉันร้องไห้ในความมืด
ความฝันของฉันที่จางหายไป

VIEW ORIGINAL LYRICS