กักเก็บน้ำที่อยู่ในฝ่ามือของเขา
รู้สึกทุกอย่าง
และแม้เราจะบีบนิ้วให้แน่น
ฉันหนาว
แต่น้ำ

แต่น้ำก็ไหลออกทีละหยด
มันเปราะบาง
เปราะบางคือผู้ที่ตกอยู่ในความสงสัย
ฟัง

และเมื่อความตาย
อยู่ที่นั่น ในผิวหนัง
และเมื่อการทดสอบ
และเมื่อฉันได้ยิน
ความทุกข์ทรมานที่แท้จริงมากเกินไป
มันเหมือนกระจก
เหมือนการช่วยชีวิตด้วยปากต่อปาก
ฉันรู้สึกถึงลมหายใจ
ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ตัวตนของฉัน

กักเก็บน้ำที่อยู่ในฝ่ามือของเขา
บอกฉันทุกอย่าง
เมื่อเราต้องการอีกฝ่ายมากขนาดนี้
ทำอะไร?
และที่นั่น

เธอจากไปและซ่อนโดยไม่มีข้อสงสัย
โศกนาฏกรรม
หยดชีวิตที่ตกและไหล ฉันจม

และเมื่อความตาย
อยู่ที่นั่น ในผิวหนัง
และเมื่อการทดสอบ
และเมื่อฉันได้ยิน
ความทุกข์ทรมานของเธอมากเกินไป
มันเหมือนกระจก
เหมือนการช่วยชีวิตด้วยปากต่อปากในตัวฉัน
ลมหายใจของเธอที่เกิดขึ้นและรู้และรัก

และเมื่อความตาย
อยู่ที่นั่น ในผิวหนัง
และเมื่อการทดสอบ
และเมื่อฉันได้ยิน
ความทุกข์ทรมานที่แท้จริงมากเกินไป
มันเหมือนกระจก
เหมือนการช่วยชีวิตด้วยปากต่อปาก
ฉันรู้สึกถึงลมหายใจ
ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน
ตัวตนของฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS