มันพร่ามัว, ภูมิทัศน์พร่ามัว
เธอหน้าแดง
แม้ในความมืด, มืดเกินกว่าจะมองเห็นเธอ
ซ่อนตัวในเตียงของเธอ
เธอหนี
สายตาของคนอื่น, แต่ชีวิต

การพูดถึงอนาคต
ทำให้เธอกลัว
และถ้ามันเป็นเพียงลมหายใจหรือความว่างเปล่า
เธอแค่อยากจะหลับไป
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
ฉันจะ
ลืมความสงสัยของเธอเพื่อไปยังฝั่งอื่น
อย่างน้อยก็ในช่วงเวลาของเสียงหัวเราะ

น้ำไหลในเสื้อคลุมของเธอ
ทำให้ฉันเย็นชา
ทำให้ฉันจมลงในความเป็นจริงของเธอ
หลบหนีในผ้าซาติน
ตามเส้นทาง, เส้นทางของเธอแต่ที่นั่น

การพูดถึงอนาคต
ทำให้เธอกลัว
และถ้ามันเป็นเพียงลมหายใจหรือความว่างเปล่า
เธอแค่อยากจะหลับไป
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
ฉันจะ
ลืมความสงสัยของเธอเพื่อไปยังฝั่งอื่น
อย่างน้อยก็ในช่วงเวลาของเสียงหัวเราะ

การพูดถึงอนาคต
ทำให้เธอกลัว
และถ้ามันเป็นเพียงลมหายใจหรือความว่างเปล่า
เธอแค่อยากจะหลับไป
ไม่ว่าใครจะพูดอะไร
ฉันจะ
ลืมความสงสัยของเธอเพื่อไปยังฝั่งอื่น
อย่างน้อยก็ในช่วงเวลาของเสียงหัวเราะ

อย่างน้อยก็ในช่วงเวลาของเสียงหัวเราะ

VIEW ORIGINAL LYRICS