ความจริงหลบหนีไป
เทวดาบอกว่าไม่มีอะไร
ที่ถูกส่งมาหาเรา
ที่เราไม่สามารถรับมือได้
หนึ่ง, สอง
ผ่านไปและเหนื่อยล้า
และฉัน
ผ่านไปอย่างน่าเสียดาย
ถามคำถามถึงความไม่สิ้นสุด
ปิดประตูเพื่อลืม

และด้วยการหมุนกุญแจ
เหมือนคนหูหนวกไม่พูด
ไม่ต้องการตัวกั้นหรือกางเขน
บางครั้งเราก็ขังตัวเอง
และความรัก, ฉันรู้
อยู่ในระยะที่จะรัก
ผีไม่ยอมให้เราสงบ
เผด็จการของความลับที่เก็บไว้

ชีวิตไม่มีค่าอะไรเลย แต่
แต่ไม่มีอะไรมีค่าเท่าชีวิต
มันเป็นเอปซิลอนที่เล็กมาก
มันคือเอปซิลอนแต่ก็ยังอยากได้
และชีวิตผ่านไปอย่างน่าเสียดาย
และสัตว์ผ่านไปและไล่ล่า
ทุกรูปแบบของการต่อต้าน
ถ้ามันนำการเต้นรำ?

และด้วยการหมุนกุญแจ
เหมือนคนหูหนวกไม่พูด
ไม่ต้องการตัวกั้นหรือกางเขน
บางครั้งเราก็ขังตัวเอง
และความรัก, ฉันรู้
อยู่ในระยะที่จะรัก
ผีไม่ยอมให้เราสงบ
เผด็จการของความลับที่เก็บไว้

ตรงกันข้ามกับทุกอย่าง
ความรู้สึกดีๆ
ไม่สนใจ
ฝันถึงการฝ่าฝืนและ
ฝังลงดิน
ไม่สนใจและทำลายทุกอย่าง
เพื่อชนะยอดเขา
เพียงแค่อยากจะมีชีวิตอยู่
กับกลอนที่ดูเหมือนจะหลุด
ฉันกลัวว่าฉันอาจขาดกุญแจ

และด้วยการหมุนกุญแจ
เหมือนคนหูหนวกไม่พูด
ไม่ต้องการตัวกั้นหรือกางเขน
บางครั้งเราก็ขังตัวเอง
และความรัก, ฉันรู้, อยู่ในระยะที่จะรัก
ช่วยฉันหากุญแจของฉัน
จะต้อง
สงบสุขในที่สุด

VIEW ORIGINAL LYRICS