ออกไป
ความรักพังทลายลง
มาทิ่มแทงฉันด้วยเดือยและฉันไม่รู้
ว่าจะกอดมัน ปล่อยสุนัข หรือวิ่งหนี

หรือบางที
ฝังมันด้วยกระแสน้ำ
จากบทกวีที่ฉันไม่เคยเขียน
แย่มาก จากหินและไม้ จากหนามและมะลิ

จากความว่างเปล่ามากมาย จากความไม่สบายใจเล็กน้อย
จากการทำลายวันด้วยการกระทืบส้นเท้า
จากความห่างไกลที่หวาน จากหัวเรือที่แข็ง
จากการตายไปพร้อมกับคุณ
พร้อมกับคุณ

มันทำลาย
เกราะและวาดด้วยถ่าน
ความมีสติ และฉันไม่รู้ว่าทำไม
ความขมขื่นของตับของฉันทำให้มันกัด

และฉันพูดกับมัน
เกี่ยวกับขอบฟ้าของผ้าซาตินสีดำ
เกี่ยวกับนิ้วที่ป่วยของทะเล
เกี่ยวกับรถเข็นที่เน่าเปื่อยและแก้วที่ละเอียดอ่อน

เกี่ยวกับยอดเขาและสันเขาที่เต็มไปด้วยเหตุผล
เกี่ยวกับเสียงของตู้รถไฟที่ไม่เคยห่างไกล
เกี่ยวกับการนอนไม่หลับในลิ้นชัก เกี่ยวกับน้ำหนักในไต
เกี่ยวกับการเกิดใหม่พร้อมกับคุณ
พร้อมกับคุณ

ฉันทำให้ชื่อของมัน ภาพลักษณ์ และกลิ่นของมันสกปรก
เพราะสิ่งที่มันทำกับเราทั้งสอง
เพราะการขุดในเส้นเลือดและหนีไป
เพราะทุกการเตะที่มันให้กับหัวใจ
เพราะทุกสิ่งที่มันทำให้มืดมน
เพราะหมึกที่ฉันให้มัน

จากรอยเย็บและควันบำบัด
จากสิ่งที่เริ่มต้นในคุณ จากสิ่งที่ตายในฉัน
จากฝุ่นบนลูกบิด จากลาวาบนที่นอน
และฉันอยู่กับคุณ
พร้อมกับคุณ

ฉันทำให้ชื่อของมัน ภาพลักษณ์ และกลิ่นของมันสกปรก
เพราะสิ่งที่มันทำกับเราทั้งสอง
เพราะการขุดในเส้นเลือดและหนีไป
เพราะทุกการเตะที่มันให้กับหัวใจ
เพราะทุกสิ่งที่มันทำให้มืดมน
เพราะหมึกที่ฉันให้มัน

VIEW ORIGINAL LYRICS