วันแล้ววันเล่า
ฉันรู้สึกว่าเวลาหลุดลอยไปจากมือของฉัน
ฉันไล่ตาม
ความคิดและความปรารถนาของฉัน
ในช่วงเดือนที่บางครั้งขมขื่นและไร้กฎเกณฑ์
เธอจะจดจำมันได้
เหมือนกับว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน
ใช้ชีวิตเพียงแค่ในช่วงเวลานั้น
และไม่ค้นหาเธออีกต่อไป

แต่มันไม่สำคัญขนาดนั้น
เพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งของความคิดถึงที่รุนแรง
ลื่นไหลในสายตาของผู้คน
ฉันเดินไปตามทางอย่างไม่แยแส

เป็นความผิดของฤดูร้อน
กลิ่นหอมของคืนหนึ่ง ช่วงเวลาหนึ่งที่
ฉันไม่ลืม
ถูกนำทางด้วยความต้องการที่จะรู้สึก
ใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ
ใกล้ชิดจน
ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะคิด
ที่จะลืมเธอและเกิดใหม่
และไม่ค้นหาเธออีกต่อไป

แต่ฉันไม่รู้ว่าอะไรสำคัญ
ว่าจะเชื่อใจหรือไม่เชื่อใจเธอ
ใบหน้านั้นที่ฝังอยู่ในใจ
ฉันไม่รู้ แต่ฉันคิดถึงมันเสมอ

และไม่มีอะไร
ที่จะลบความทรงจำของเธอ
สายตาที่เศร้าและฝัน
เธออยู่ที่ไหน บอกฉันตอนนี้ว่าเธออยู่ที่ไหน

และในพริบตาฉันกลับมาสู่ปัจจุบัน
และฉันอยากให้เธอยังอยู่ที่นี่

เธอที่สำคัญขนาดนี้
เธอรู้สึกถึงความต้องการของฉันได้ไหม
ในดวงตาของเธอฉันเห็นน้ำใส
เหมือนแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวในตัวฉัน

VIEW ORIGINAL LYRICS