ตอนเช้าตรู่หนึ่ง
พร้อมเวลาที่จะฆ่า
ฉันยืมปืนของเจ็บ
และนั่งบนเนินเขา
ฉันเห็นนักขี่คนเดียว
ข้ามที่ราบ
ฉันเล็งเขา
เพื่อฝึกการยิงของฉัน

ปืนของพี่ชายฉัน
ลั่นไกในมือฉัน
เสียงปืนดังก้อง
ทั่วทั้งแผ่นดิน
ม้ายังคงวิ่งต่อ
นักขี่นั้นตายแล้ว
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว

ฉันเริ่มวิ่ง
เพื่อตื่นจากฝัน
ปืนของพี่ชายฉัน
เข้าไปในเงา
ฉันยังคงวิ่งต่อ
เข้าไปในแดนใต้
นั่นคือที่ที่พวกเขาพบฉัน
หัวของฉันอยู่ในมือ

นายอำเภอเขาถามฉัน
ทำไมฉันถึงวิ่ง
แล้วมันก็มาถึงฉัน
ฉันทำอะไรไปบ้าง
และทั้งหมดไม่มีเหตุผล
เพียงชิ้นเดียวของตะกั่ว
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว

ที่นี่ในศาล
ทั้งเมืองอยู่ที่นี่
ฉันเห็นผู้พิพากษา
สูงขึ้นในเก้าอี้
อธิบายให้ศาลฟัง
ความคิดของคุณผ่านอะไรมาบ้าง
และเราจะถามคณะลูกขุน
พวกเขาพบคำตัดสินอะไร

ฉันรู้สึกถึงพลัง
ของความตายเหนือชีวิต
ฉันทำให้ลูกของเขากำพร้า
ฉันทำให้ภรรยาของเขาเป็นม่าย
ฉันขอโทษพวกเขา
ฉันหวังว่าฉันจะตาย
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว

ตอนเช้าตรู่หนึ่ง
พร้อมเวลาที่จะฆ่า
ฉันเห็นแท่นประหาร
อยู่บนเนินเขา
และออกไปในระยะไกล
กลเม็ดของสมอง
ฉันเห็นนักขี่คนเดียว
ข้ามที่ราบ

และเขามาเพื่อเอาฉันไป
เพื่อดูว่าพวกเขาทำอะไร
และเราจะขี่ด้วยกัน
ไปสู่อาณาจักรมา
ฉันอธิษฐานขอความเมตตาจากพระเจ้า
เพราะเร็วๆ นี้ฉันจะตาย
ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว

ฉันห้อยหัว
ฉันห้อยหัว

VIEW ORIGINAL LYRICS