เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า! เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า!
คุณช่วยบอกเวลาหน่อยได้ไหม?
อีกนานแค่ไหนกว่าจะข้าม
เส้นเมสัน-ดิกสัน?
ตอนเช้าคุณช่วยบอกวิศวกรคนนั้น
ให้ชะลอความเร็วหน่อยได้ไหม?
หรือดีกว่านั้น หยุดรถไฟเลย
เพราะฉันอยากมองไปรอบๆ

เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า! เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า!
คุณบอกเวลาได้ไหม?
อีกนานแค่ไหนกว่าฉันจะได้
เห็นแสงของวัน?
เมื่อเราถึงดิกซี คุณช่วยบอกวิศวกรคนนั้น
ให้เขาดังระฆังหน่อยได้ไหม?
และขอให้ทุกคนที่ยังไม่หลับ
ยืนขึ้นและตะโกน

เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า! เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า!
ข้างนอกเริ่มสว่างแล้ว
รถไฟเก่านี้กำลังพ่นควัน
และฉันต้องเพ่งตามอง
แต่ขอถามวิศวกรคนนั้นว่าเขาจะ
เป่านกหวีดได้ไหม?
เพราะฉันได้กลิ่นน้ำค้างบนใบฝ้าย
และฉันรู้สึกถึงลมใต้

เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า! เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า!
ช่วยเอากระเป๋าของฉันให้หน่อย
ฉันไม่ต้องการใครมาบอกตอนนี้
ว่าเราอยู่ในเทนเนสซี
ไปบอกวิศวกรคนนั้นให้ทำให้
นกหวีดเหงาดังขึ้น
เราไม่ไกลจากบ้านมากนัก
ดังนั้นค่อยๆ ใช้ไอน้ำ

เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า! เฮ้ พนักงานขนกระเป๋า!
กรุณาเปิดประตูให้หน่อย
เมื่อพวกเขาหยุดรถไฟ ฉันจะลงก่อน
เพราะฉันรอไม่ไหวแล้ว
บอกวิศวกรคนนั้นว่าฉันขอบคุณมาก
และฉันไม่รังเกียจค่าโดยสาร
ฉันจะวางเท้าบนดินใต้
และสูดอากาศใต้

VIEW ORIGINAL LYRICS