ตราบใดที่ไม่มีดวงอาทิตย์
ที่ส่องสว่างท้องฟ้า
มีเพียงดวงดาว
ในท้องฟ้า

ตราบใดที่ยังเป็นกลางคืน
และวันยังไม่มาถึง
ไม่มีอะไรที่ส่องสว่าง
ความเศร้าของฉันนี้
ความเศร้าของฉันนี้

หัวใจน้อยบ้า
ที่ฆ่าจิตวิญญาณของฉัน
ทีละนิดทีละน้อย
ที่ทำให้ฉันนอนไม่หลับ
ไม่เคยเจ็บปวดเท่านี้
ความทุกข์นี้ที่กำลังฆ่าฉัน

ฝนตกอย่างไร
บ่ายวันที่เธอจากไป
ยังคงคิดถึงเธอ
ฉันเศร้า

เธอจากไปตลอดกาล
และทุกครั้งที่นึกถึงเธอ
ฉันคิดว่าทั้งหมดเป็นความผิดของฉัน
เมื่อเธอพูด
ฉันไม่ตอบเธอ
เกือบทั้งหมดของความเงียบนั้นเป็นความผิดของฉัน

ความผิดของฉัน, สายที่ไม่มีการตอบรับ
ความผิดของฉัน, ประตูของเราที่เปิดกว้างเกินไป
ฉันได้มอบจิตวิญญาณของฉันให้เธอโดยไม่คิด
ความผิดของฉัน, คือความเจ็บปวดที่ฉันกำลังเผชิญ

ฝนตกอย่างไร
บ่ายวันที่เธอจากไป
ยังคงคิดถึงเธอ
ฉันเศร้า

พระจันทร์ดวงแรกของคืนแรก
เรารำกันไม่หยุดเพราะความผิดของฉัน
รอยยิ้มบางครั้ง, เกือบทุกเพลง
และบ่ายข้างทะเลเป็นความผิดของฉัน

ความผิดของฉัน, ความทรงจำที่เหลืออยู่
ความผิดของฉันเมื่อฉันรอเธอตื่น
ฉันได้มอบจิตวิญญาณของฉันให้เธอโดยไม่คิด
ความผิดของฉัน, คือความเจ็บปวดที่ฉันกำลังเผชิญ

ความผิดของฉัน, สายที่ไม่มีการตอบรับ
ความผิดของฉัน, ประตูของเราที่เปิดกว้างเกินไป
ฉันได้มอบจิตวิญญาณของฉันให้เธอโดยไม่คิด
ความผิดของฉัน, คือความเจ็บปวดที่ฉันกำลังเผชิญ

ฝนตกอย่างไร
บ่ายวันที่เธอจากไป
โอ้, ยังคิดถึงเธอ
ฉันเศร้า, เศร้ามาก
ฉันเศร้า

VIEW ORIGINAL LYRICS