हे भास तुझे दिन रात असे
बेचैन जीवाला करती
हा छंद तुझा कि गंध
प्रिये दरवळतो अवती भवती
उधवून मला मी गातो
ये साद सुरांनी देतो
चाहूल तुझी कि फसवी वेडी आशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा

धुके पांघरूनि पहाटे पहाटे
तुझी याद माझा जीव जाळते
सुटे भान सारे दिशा भूल होते
तुझा गंध जेव्हा सांज माळते
हवासा हवासा तरी सोसवेना
तुझ्या आठवांचा ऋतू सेरेना
आभास तुझा रिम-झिमतो
हरवून मला मी जातो
चाहूल तुझी कि फसवी वेडी अशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा

कधी चिंब राती उगा भास होती
तुझ्या चेहऱ्याने चांद हासतो
कधी पावलांचा तुझ्या नाद येतो
जीवाला नव्याने वेड लावतो
कसे सावरावे मनाला कळेना
उरी मेघ दाटे परी ओघळेना
एकात गुलाबी होतो
बहरून पुन्हा मी येतो
चाहूल तुझी कि फसवी वेडी आशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
हे भास तुझे दिन रात असे
बेचैन जीवाला करती
हा छंद तुझा कि गंध प्रिये
दरवळतो अवती भवती
उधवून मला मी गातो
ये साद सुरांनी देतो
चाहूल तुझी कि फसवी वेडी आशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा
तुझा ध्यास हि धुंद वेडी नशा