Νύχτα ευλογημένη βάλ' το θαλασσί
Κι έλα στο λιμάνι και στ' ακροθαλάσσι
Δώσε στο παιδί μου κόκκινο κρασί
Με του φεγγαριού σου τ' ασημένιο τάσι
Αύριο το χάνω αύριο θα με χάση

Μεσ στα μάτια σου που μάτιασαν αγόρι μου
Κλαίει ο κόσμοσ κλαίει η παναγιά κι η κόρη μου

Νύχτα τελευταία φθινοπωρινή
Έρημα τα δέντρα κι άδειο το λιμάνι
Δάκρυα φορτωμένοι είναι οι ουρανοί
Μια ζωή να κλαίμε τώρα δε μασ φτάνει
Αύριο τον χάνω αύριο με χάνει