Ποια χέρια πήραν πήραν τα κεριά
Κι ήρθε ξανά κι ήρθε ξανά το βράδυ
Και δεν μπορεί η παρηγοριά
Να με βρει στο να μ βρει στο σκοτάδι

Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα 'χεισ στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που 'χουν τ' όνομά σου
Αυτά τα χέρια τα χέρια τα δικά σου

Ποια χέρια γίναν γίνανε σπαθιά
Χριστέ και παναγιά μου
Κι από το στήθοσ στήθοσ μου βαθιά
Θα κόψουν την θα κόψουν την καρδιά μου

Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα 'χεισ στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που 'χουν τ' όνομά σου
Αυτά τα χέρια τα χέρια τα δικά σου