ਉਹ ਧੁਮਾ ਪੈ ਗਈਆਂ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ
ਹੋ ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਨਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਹੋ ਦੁੱਲਾ ਪੁੱਤ ਫ਼ਰੀਦ ਦਾ ਲਦੀ ਕਰ ਆਇਆ
ਅੱਲਾ ਸਾਂਦਲ ਬਾਰ ਦਾ ਮੁੜ ਭਾਗ ਜਗਾਇਆ
ਅਕਬਰ ਬੈਠਾ ਸੋਚਦਾ ਡਰਿਆ ਘਬਰਾਇਆ
ਬਦਲਾ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਦਾ ਕਰਦੂ ਸਫਾਇਆ
ਹੋ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਮੁਗ਼ਲ ਸਰਕਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ
ਹੋ ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਨਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਉਹ ਹੋਕੇ ਅਠਾਰਾਂ ਬਰਸ ਦਾ ਉਹ ਮਾਰੇ ਲੋੜੇ
ਮਾਰ ਗੁਲੇਲਾ ਗਾਗਰਾਂ ਨੂੰ ਦੁੱਲਾ ਤੋੜੇ
ਅਲੀ ਸੌਦਾਗਰ ਲੁੱਟ ਕੇ ਓਹਨੇ ਖੋਏ ਘੋੜੇ
ਆਕੇ ਅਕਬਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਜੋੜੇ
ਹੋ ਘੋੜੇ ਲੈ ਗਏ ਛੁੜਾ ਕੇ ਸਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ
ਹੋ ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਨਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਹੋ ਬੇਗਮ ਜਾਂਦੀ ਹੱਜ ਨੂੰ ਜਦ ਪਿੰਡੀ ਆਏ
ਹੋ ਨਫ਼ਰਾਂ ਨੌਕਰਾਂ ਚਾਕਰਾਂ ਨੇ ਤੰਬੂ ਲਾਏ
ਦੁੱਲਾ ਧਾਵਾ ਬੋਲ ਕੇ ਸਬ ਬਨ ਬਹਾਏ ਆਖੇ ਤੇਰਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਹੁਣ ਆਣ ਛੁੜਾਏ
ਹੋ ਜਿਹੜਾ ਬਨ ਕੇ ਵਿਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ
ਹੋ ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਨਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ

ਹੋ ਲਦੀ ਮੱਤਾਂ ਦੇਵੰਦੀ ਨਿਤ ਬਹਿ ਸਮਝਾਵੇ
ਹੋ ਅਕਬਰ ਵਡਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਜਿਸ ਮੁਲਕ ਝੁਕਾਏ
ਅਗੋ ਦੁੱਲਾ ਸੁਣਦਿਆਂ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਏ
ਦਿਓ ਤਰੀਕਾ ਵਾਲੜਾ ਕਲੀਆਂ ਫ਼ਰਮਾਏ
ਹੋ ਬੋਲ ਮੁਗ਼ਲਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਨਾ ਸਹਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ
ਹੋ ਮੇਰੇ ਮੌਲਾ ਤੇਰੇ ਰੰਗ ਨੇ ਨਿਆਰੇ
ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਹੋ ਧੁਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ
ਲੱਧੀ ਨੇ ਜਦੋ ਦੁਲਾ ਜੰਮਿਆ