ਡੋਲੀ ਦੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਸਲੇਟੀ ਰਾਂਝੇ ਨੇ ਤਾਂ ਧਾ ਮਾਰੀ ਨੀ
ਖੜਾ ਖੜੋਤਾ ਛੱਡ ਗਯੀ ਜੱਟੀਏ ਕੁਛ ਨਾ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰੀ ਨੀ
ਜੋ ਸਿਆਲਾਂ ਘਰ ਜੰਮਿਆ ਜਾਇਆ ਝੂਠ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਯਾਰੀ ਨੀ
ਉਹ ਰੌਲਾ ਪੈ ਗਿਆ ਹੋ ਗਿਆ ਧੋਖਾ ਵੇ ਲਾਰੇ ਲਾਕੇ ਚਰਾਕੇ ਮੰਗੂ
ਤੂੰ ਡੋਲੀ ਚੜ ਗਯੀ ਨੀ ਤੂੰ ਠੱਗ ਵੰਜਾਰੀਏ

ਖੇੜਾ ਨੇ ਅਜ ਸਿਖਰ ਦੋਪਹਰੇ ਲੁਟਿਆ ਤਖ਼ਤ ਹਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ
ਵੇਲਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਰੋਣਾ ਪੀ ਜਾਉ ਨੈਣਾ ਦੇ ਵਣਜਾਰੇ ਨੂੰ
ਦੇਜਾ ਗੱਲ ਦੀ ਕਾਲੀ ਗਾਨੀ ਜੱਟੀਏ ਯਾਰ ਪਯਾਰੇ ਨੂੰ
ਤੂੰ ਆਖੇ ਲਗ ਜਾ ਮੇਰੀਆਂ ਮੰਨ ਜਾ ਫੇਰ ਨੀ ਆਉਣਾ
ਪਉ ਪਛਤਾਉਣਾ ਜਵਾਨੀ ਢਲ ਜੁ ਮੱਰ ਮੁਕ ਜਾਣੀਏ

ਖੂ ਵਿੱਚ ਧਕਾ ਦੇ ਜਾਂਦੀਏ ਤੂੰ ਹੀਰੇ ਭੋਰ ਨਿਮਾਣੇ ਨੂੰ
ਨਮੇਆਂ ਦੇ ਸੰਗ ਰਲ ਕੇ ਜੱਟੀਏ ਭੁੱਲ ਗਯੀ ਯਾਰ ਪੁਰਾਣੇ ਨੂੰ
ਚੂਰੀਆਂ ਕੁੱਟ ਖੁਵਾਏਂਗੀ ਹੁਣ ਜਾਕੇ ਸੈਦੇ ਕਾਨੇ ਨੂੰ
ਕਿਹੜੇ ਜੁੱਗ ਦਾ ਲੈ ਲਿਆ ਬਦਲਾ
ਮੂੰਹ ਦੀਏ ਮਿੱਠੀਏ ਦਿਲਾਂ ਦੀਏ ਕਾਲੀਏ
ਨੀ ਜਾਂਦੀ ਕੱਢ ਕੇ ਕਾਲਜ ਲੈ ਗਯੀ ਨੀ ਹਾਏ ਡੁੱਬ ਜਾਣੀਏ

ਚੌਧਰੀਆਂ ਦਾ ਹੀਰੇ ਪਿਆਰ ਕਦੀ ਨਾ ਪਾਉਂਦਾ ਨੀ
ਅਜੇ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਕਦੋ ਮਿਲਣਗੇ ਜੱਟੀਏ ਸਮਝ ਨਾ ਆਉਂਦਾ ਨੀ
ਫਿਰੁ ਥਰੀਕੇ ਵਾਲਾ ਜੱਟੀਏ ਰੋਂਦਾ ਤੇ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ ਨੀ
ਚਿਰਾਂ ਲੈ ਲਗਿਆ ਯਰਾਨਾ ਟੁਟਿਆ ਨੀ ਵਾਦੇ ਭੁੱਲ ਗਯੀ
ਨੀ ਪੈ ਗਯੀ ਝੂਠੀ ਨੀ ਸਾਡੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਯੀ ਨੀ ਰੁੜ ਪੁੜ ਜਾਣੀਏ