Έπιασε βροχή μα δεν ακούμπησε στην ξεραμένη γη
Πικρό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
Πώσ να γλυκάνει την ψυχή έπιασε βροχή
Έπιασε βροχή κι ο πόνοσ
Δίχτυα πλέκει άγρια φυλακή
Χάνεται ο ήχοσ σβήνει τώρα η φωνή
Και θα νικήσει η σιωπή
Έπιασε βροχή κι έγινε αφορμή
Να θυμηθώ όσα μου χρέωσε η ζωή
Κι αυτό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
Να γίνει απόγνωση κι οργή
Έπιασε βροχή έπιασε βροχή

Κρυμμένα μυστικά ζωή και θάνατοσ
Του κόσμου η ανάσα ξεμακραίνει
Ο δρόμοσ μακρύσ σκληρόσ κι αδιάβατοσ
Και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Φουρτούνιασε η ψυχή απ’το παράπονο
Κι απόμεινε η αγάπη σαστισμένη
Ο κόσμοσ εχθρικόσ φτηνόσ κι αδιάφοροσ
Και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Έπιασε βροχή και βλέπω αυτά
Που εσύ δε θέλησεσ να δεισ
Όσα σου ανοίξανε το δρόμο τησ φυγήσ
Μέσα από τα χρόνια τησ σιωπήσ
Έπιασε βροχή
Έπιασε βροχή και χαμηλώσανε
Τα φώτα τησ γιορτήσ
Αρχή και τέλοσ μιασ αγάπησ μυστικήσ
Που δε σου άξιζε να ζεισ
Έπιασε βροχή κι έγινε αφορμή
Να θυμηθώ όσα μου χρέωσε η ζωή
Κι αυτό το δάκρυ που στα μάτια έχει σταθεί
Να γίνει απόγνωση κι οργή
Έπιασε βροχή έπιασε βροχή

Κρυμμένα μυστικά ζωή και θάνατοσ
Του κόσμου η ανάσα ξεμακραίνει
Ο δρόμοσ μακρύσ σκληρόσ κι αδιάβατοσ
Και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει

Φουρτούνιασε η ψυχή απ’το παράπονο
Κι απόμεινε η αγάπη σαστισμένη
Ο κόσμοσ εχθρικόσ φτηνόσ κι αδιάφοροσ
Και το φεγγάρι μόνο να σωπαίνει