ฉันออกเดินทางจากปลายโลกหนึ่ง
ฉันสูงเกินไปที่จะก้มตัว
ท่ามกลางเมฆฝุ่น
พอดีขอบฟ้าของโลก
และฉันเดินตามถนน
ท้องฟ้าเปิดโล่งในลำธาร
แม้กระทั่งลมก็ฟังเรา
และฝนกำลังจะตกเร็วๆ นี้

ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันแค่อยากเดินตรงไป
ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันคิดถึงเธอมานับพันปีแล้ว

มีคืนมากมายใต้เปลือกตา
ป่าไม้มากมายถูกตัดทอน
แม้ใต้สายกระสุนและเหล็ก
ฉันไม่ได้ขายอะไรให้พวกเขาเลย
และแม้แต่ในพื้นที่เชงเก้น
พวกเขาไม่ต้องการผิวของฉัน

ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันแค่อยากเดินตรงไป
ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันคิดถึงเธอมานับพันปีแล้ว

มันไม่ใช่เรื่องของกางเขนหรือวิธีการ
และแล้วเราก็กลับมาที่โลก
ฉันมีเครื่องดนตรีบาร์บารี
และฉันจะทำให้ประเทศของพวกเขาเน่าเปื่อย
ไม่ใช่ด้วยระเบิดนิวเคลียร์
ไม่ใช่ด้วยการแข่งจักรยานทัวร์เดอฟรองซ์
พวกเขาจะไม่ทำให้ฉันอยู่ข้างพวกเขา
เมื่อฉันเติบโตเต็มที่แล้ว

ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันแค่อยากเดินตรงไป
ฉันทำอะไรอยู่ที่นี่
ฉันไม่รู้
ฉันคิดถึงเธอมานับพันปีแล้ว

CONSULTER LES PAROLES ORIGINALES