Ma dernière chanson triste : traduction de Français vers Thaï
ฝนทำเสียงเหมือนม้าห้าร้อยตัวที่กำลังหนี
เมื่อมันตกลงบนกระจกของหัวใจฉัน
คำพูดที่ฉันไม่สามารถบอกเธอได้จนกว่าจะหลังเที่ยงคืน
สะท้อนเสียงแตกต่างกันเมื่อกลางคืนกำลังจะสิ้นสุด
ความคิดที่สว่างไสวเข้ามาในปากกาของฉัน
เหมือนกับว่าความทรงจำของฉันหลังจากเธอถูกล้างออกไป
ความมืดไม่ได้หายไป
ฉันมีทั้งความสว่างและความมืดของดาวที่แตกสลาย
ตอนเย็นความบ้าคลั่ง
ทำให้ฉันไม่สามารถหยุดได้เร็ว
ฉันต้องหนีไปไกล
เพื่อเขียนใหม่ความทุกข์และความปรารถนาของฉัน
ที่ไม่หยุดหนาแน่นขึ้น
จนทำให้ฉันไม่สามารถคิดได้
ฉันอาจจะฝันได้ถ้า
เวลาสามารถย้อนกลับได้
แต่เธอเห็นไหมตอนเย็นความบ้าคลั่ง
คำรามเหมือนฟ้าผ่าที่เป็นสีเทา
ในฤดูร้อนที่เศร้า
และทำให้ฉันไม่สามารถคิดได้
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
ในความทรงจำของฉัน ร่องรอยของเธอจางหายไปตามเวลา
เหมือนกับว่าเธอเดินบนชายหาดข้างน้ำ
ฉันจะสามารถเอาชนะอุปสรรคที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้ได้ไหม
ฉันจะหาที่นอนที่ให้ความสงบได้ไหมสักวันหนึ่ง?
มันสายเกินไปที่จะเปลี่ยนใจเวลา
มันจะไม่คืนชั่วโมงที่มีความสุขของเรา
เราจะสามารถหาสิ่งที่ฆ่าความกังวลของเราได้เร็วไหม
ทำให้มันหายไป
ตอนเย็นความบ้าคลั่ง
ทำให้ฉันไม่สามารถหยุดได้เร็ว
ฉันต้องหนีไปไกล
เพื่อเขียนใหม่ความทุกข์และความปรารถนาของฉัน
ที่ไม่หยุดหนาแน่นขึ้น
จนทำให้ฉันไม่สามารถคิดได้
ฉันอาจจะฝันได้ถ้า
เวลาสามารถย้อนกลับได้
แต่เธอเห็นไหมตอนเย็นความบ้าคลั่ง
คำรามเหมือนฟ้าผ่าที่เป็นสีเทา
ในฤดูร้อนที่เศร้า
และทำให้ฉันไม่สามารถคิดได้
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
เราคือเหมือนภูเขาสองลูกที่อยู่ตรงข้ามกัน
ที่มองกันอย่างเศร้าเพราะพวกเขารู้ว่า
การสัมผัสกันของผิวทั้งสอง
เป็นการพบกันที่เป็นไปไม่ได้
ถ้าฉันหลงทางและหลงในป่ากลางคืน
เธอจะนำทางฉันด้วยดาวของเธอไหม
ฉันอยากรู้มากว่าการหนีเป็นอย่างไร
ไม่ใช่ด้วยความคิดของฉันแต่ด้วยผ้าคลุมของเธอ
เราสามารถอยู่รอดในโลกนี้ได้เป็นชั่วโมง
ในความว่างเปล่าที่เราสร้างขึ้นมา
ความว่างเปล่าที่กว้างใหญ่เหมือนฝันในทะเลทราย
ลึกเหมือนการตัดสินใจที่บ้าคลั่งที่สุดของเรา
ฝนทำเสียงเหมือนม้าห้าร้อยตัวที่กำลังหนี
เมื่อมันตกลงบนกระจกของหัวใจฉัน
คำพูดที่ฉันไม่สามารถบอกเธอได้จนกว่าจะหลังเที่ยงคืน
สูญเสียความหมายเมื่อกลางคืนกำลังจะสิ้นสุด
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว, โอ้
วันที่ฉันเขียนเพลงเศร้าสุดท้ายของฉัน
ฉันจะได้คืนสิ่งที่ผู้คนเอาไปจากฉัน
ดนตรีนี้ ฉันรอเสียงของมันมานานแล้ว
Testez gratuitement notre version VIP : rapide, sans publicité ni cookie ! 
in English