ถ้าเกิดวันนึงมึงตื่นมาแล้วกลับไปใช้ชีวิตตอนอายุ 17 ขวบ .
มึงจะรู้สึกดีไหมกับสิ่งที่มึงต้องเจอหรือว่ามึงแม่งจะเจ็บปวด
มึงจะกลายเป็นไปเด็กดี หรือใช้ชีวิต ให้สุดไปเลยจนกลายเป็นเด็กป่วน
อนาคตจะยังเป็นเหมือนเดิมไหม หรือว่าจะแย่กว่าเดิม จนต้องเดินเก็บขวด

เอาเหล็กหวด กับคู่อริเหมือนเดิมอยุ่ไหม
หรือเป็นคนดีขึ้นสักเจ็ดส่วน
จากร้อยที่มีเพื่อมีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ให้ครอบครัวพวกมึงเค้าเป็นห่วง
มึงจะอยากไปแก้เรื่องแย่ ๆ ที่ทำลงไปอยู่ไหม
เรื่องแย่ที่ทำมึงเจ็บกว่าเหล็กหวด
หรือว่าจะใช้ชีวิตที่ได้อีกครั้ง ตามใจที่มี ช่างแม่งเหอะคำว่า เจ็บปวด

บทสวด จะทำให้มึงเชื่อหรือไม่เชื่อมากขึ้นกว่าเก่า
ถ้ามึงเชื่อแล้วมึงจะยังงมงายเหมือนเดิม หรือเปล่า ยังเป็นคนเดิมหรือเปล่า
หรือว่าจะเลือกไม่เชื่อทุกอย่างแล้วเชื่อตัวเองจนกลายไปเป็นคนผ่าเหล่า
รู้ตัวอีกที มึงก็ยืนในจุดที่กลับตัวไม่ได้ ไม่สามารถกลายไปเป็นอย่างเก่า

อย่างเศร้า ที่หลายเรื่อง อยากแก้ แต่แค่ตัวกูรู้สึกว่ากูไม่อยากเล่า
ถ้ากลับไปแก้แล้วผ่านเป้า แต่หลังจากนั้นไม่เป็นอย่างหวังกูว่าแม่งอย่างเศร้า
ถ้าชีวิตผ่านทางออกมาแล้ว แล้ววันนึงมึงต้องวนกลับไปผ่านเข้า
มึงจะดีใจอยู่ไหมที่ต้องตื่นขึ้นมา ?