เงินอาจจะไม่สำคัญสำหรับมึง แต่กับแม่มึงอาจจะไม่ .
เพราะโลกมันถูกกำหนดไว้แบ้ว ว่าไม่อาจขาดมันได้
มึงอาจจะต้องยอมเดินตามกฏโง่ ๆ ไม่อาจจะฝ่ามันได้
เพราะคนข้างหลังมึงยังต้องการมันอยู่ ถึงแม้ว่าตัวมึงแม่งหน่ะอาจจะไม่

มันเกี่ยวกับการที่มึงต้องทำเพื่อคนอื่นมากกว่าตัวมึงเอง
ทั้ง ๆ ที่มึงโครตจะเกลียดเกมนี้ แต่ว่าสุดท้ายก็ต้องลงไปอยู่ในเกมส์
ไม่อาจจะหนีมันได้ วังวนชีวิต มนุษย์เป็นวัฏจักรเซ็ง ๆ
กะจะเดินหมากนี้ด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายโดนบีบให้กลายไปเป็นหมากเสียเอง

หยิบเอาเรื่องราวมาเล่า ผ่านไรม์ แบบนักเล่าเรื่อง
ถ้าเกิดมึงไม่เข้าพวก เขาจะตราหน้า ว่าที่มึงทำหน่ะแม่งไม่เข้าเรื่อง
มันก็เรื่องแค่เดิม ๆ ที่มึงอาจจะได้ยินคนบ่นจนพร่ำเพื่อ
จะมีชีวิตทีดีได้ไง ถ้าได้แค่ 400 จากการทำงานทั้งวันจนลากเลือด

คนรวยหน้าเลือด สร้างวังวนให้คนจนแม่งต้องแย่งกันจนหน้าเปื้อน
กระดาษสกปรก แต่ความสุดยอดคือ มูลค่ามันไม่เคยคลาดเคลื่อน
นี่เหรอว่ะ ที่มึงบอกกันว่าคือสัตว์ประเสริฐ ที่เหล่าผู้สร้างเลือก
ยอมลากเชื่อง เพื่อเศษกระดาษ ที่พวกมึงแม่งบูชากันอย่างพระเจ้าเพื่อน

กูไม่ได้บอกว่ามันไม่สำคัญ แต่มึงอาจกำลังให้ความสำคัญมันมากไป
ความเอื้อเฟื้อโดนพรากไป แทนที่ด้วยความต้องการ จนโลกมันบ้าไป
เงินมันเปลี่ยนทุกอย่างตั้งแต่มีมา แต่เราไม่เคยชะล่าใจ
ปัจจุบันทันยังบ้าขนาดนี้ แล้วอีก 10 ปี หน่ะมันจะกลายไปเป็นภาพใด

ตราบใดมึงยังให้ค่าเงิน มึงไม่ควรบอกว่าเงินหน่ะไม่เคยฆ่าใคร
มึงยังต้องการมันให้มากพอ แต่น่าตลกที่ไม่เคยรู้ว่าเท่าไร
ติดกันอยู่ในหลุม ที่ออกไม่ได้ แต่ง่ายจะเข้าไป
หากระดาษมาเผาเป็นเชื้อเพลิง จนกว่าจะหมดแรง แล้วก็กลายเป็นเถ้าไฟ