ทำไมเธอไม่โทรหาฉันอีกแล้ว
เธอไม่เคยตอบฉันเลย
อิสรภาพมันคลุมเครือ
เมื่อใช้ชีวิตเหมือนถูกขัง
ขังอยู่ในหน้าจอ
แข็งทื่อในความคิด
ยิ่งห่างไกลออกไป
ห่างไกลจากความอบอุ่น

เธอจะไม่ทำให้ฉันเงียบ เธอจะไม่ทำให้ฉันเป็นหุ่นยนต์
เธอจะไม่หยุดฉัน เธอจะไม่หลอกฉันด้วยคำโกหกของเธอ
เธอจะไม่ฆ่าฉัน เธอจะไม่ทำให้ฉันเป็นอัตโนมัติ, อืม อืม
แม้ว่าเธอจะขู่ฉันหรือพยายามทำให้ฉันเงียบ

โลกกำลังป่วย
ด้วยไข้ของมนุษย์นี้
ไข้ของเงิน
ของความฝันแบบอเมริกัน
กับพินาโคลาดา
ความโลภและซอสมะเขือเทศ
ใช้ชีวิตในความหลอกลวง
ออกจากการควบคุม

พวกเขาจะไม่ทำให้ฉันเงียบ พวกเขาจะไม่ทำให้ฉันเป็นหุ่นยนต์
พวกเขาจะไม่หยุดฉัน พวกเขาจะไม่หลอกฉันด้วยคำโกหกของพวกเขา
พวกเขาจะไม่ฆ่าฉัน พวกเขาจะไม่ทำให้ฉันเป็นอัตโนมัติ, อืม อืม
แม้ว่าพวกเขาจะขู่ฉันและพยายามทำให้ฉันกลัว

พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเงียบ พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเป็นหุ่นยนต์
พวกเขาจะไม่หยุดพวกเรา พวกเขาจะไม่หลอกพวกเราด้วยคำโกหกของพวกเขา
พวกเขาจะไม่ฆ่าพวกเรา พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเป็นอัตโนมัติ
แม้ว่าพวกเขาจะยิงพวกเราและพยายามจับพวกเรา

พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเงียบ พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเป็นหุ่นยนต์
พวกเขาจะไม่หยุดพวกเรา พวกเราจะไม่กลืนคำโกหกอีกต่อไป
พวกเขาจะไม่ฆ่าพวกเรา พวกเขาจะไม่ทำให้พวกเราเป็นอัตโนมัติ
แม้ว่าพวกเขาจะยิงพวกเราและพยายามควบคุมพวกเรา

ตะโกนภูเขาด้วยลิ้นของเธอที่เป็นกระสุนไฟ
ให้สายฟ้าฟาดความชั่วร้ายของสัตว์ร้ายที่อยู่ด้านหลัง

VIEW ORIGINAL LYRICS