เราจะมี สำหรับช่วงเวลาที่หนาวเย็น
ใบไม้ที่ไม่ร่วงหล่น
บนกิ่งก้านของวัยเด็ก ความทรงจำอันยิ่งใหญ่
นิดหน่อยของเธอ, อืม
เราจะมีความคิดที่มาเยือน
มือของเด็กในมือของเธอ
เราต้องดึงจากอดีต
พลังที่จะก้าวข้าม
ความคิดถึงเธอ, อืม

ฉันกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก
ถ้าเธอเห็นฉันเท่านั้น
มันบ้ามากที่คนไม่รู้
ว่าฉันก็มีวันที่ล้มลง
และน้ำทะเลไหล
จากตาของฉันไปยังอาร์เปจ
บ่อยครั้งที่ไม่มีเธอฉันรู้สึก
เหมือนเปลือยเปล่าในหิมะ

เราจะมีรูปถ่ายที่พูดได้
และดาวของเธอที่ส่องแสงอยู่บนนั้น
เพื่อชี้นำเราในยามค่ำคืน
บนเส้นทางที่เสียหาย
นิดหน่อยของเธอ, อืม
เราจะเก็บสิ่งที่ดีที่สุดไว้
จับมือของคนทำงานของเธอ
จนถึงเวลาลาก่อน
ร้องไห้บนชานชาลาสถานีรถไฟ
ความคิดถึงเธอ, อืม

ฉันกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก
ถ้าเธอเห็นฉันเท่านั้น
มันบ้ามากที่คนไม่รู้
ว่าฉันก็มีวันที่ล้มลง
และน้ำทะเลไหล
จากตาของฉันไปยังอาร์เปจ
บ่อยครั้งที่ไม่มีเธอฉันรู้สึก
เหมือนเปลือยเปล่าในหิมะ

ถึงเธอ ถึงโลกหลังความตาย
ถึงเส้นทางของเรา
ถึงเธอ ถึงโลกหลังความตาย
ถึงพรุ่งนี้
ถึงเธอ ถึงโลกหลังความตาย
ถึงเส้นทางของเรา
ถึงเธอ ถึงโลกหลังความตาย
ถึงพรุ่งนี้

VIEW ORIGINAL LYRICS