ช่างแม่งโลกนี้, คุณพูดมันเบาๆ
ไม่มีใครได้ยินคุณ, ไม่มีใครนอกจากฉัน
ถากถาง, คุณปฏิเสธไม่ได้
คุณไม่อยากชนะสงครามนี้เพราะคุณไม่ต้องการความสงบ
การพักรบ, เราไม่เคยลองมัน
คุณเป็นทหาร, ฉันเป็นตำรวจ
ฟังนะที่รัก, เราปฏิเสธไม่ได้
คุณไม่อยากชนะสงครามนี้เพราะคุณไม่ต้องการความสงบ

คำพูดกลายเป็นอาวุธทันทีที่มันผ่านริมฝีปากของคุณ
ฉันเป็นสุภาพบุรุษ, ฉันปฏิเสธที่จะแสดงความสุภาพของฉัน
ลองเล่นดูแล้วจะรู้, เด็กโกรธพูดซ้ำทุกวัน
จักรวาลจะค้นหาความจริง, ซึ่งก็คือคุณไม่มีอะไรจะพูด

ในความฝัน, เปียโนไอศกรีม, ฉันค่อยๆ ไปถึงโน้ตสูง
โลกไม่รู้จักนักร้องที่ไม่ยอมร้องเพลง

คุณพูดถึงชาวเซอร์เบีย, กระซิบถึงชาวอัลเบเนียโคโซวาร์
เด็กชายเป็นชาวโรมาเนีย, รุ่นที่สามของชาวทรานซิลวาเนีย
ฉันเห็นแวมไพร์เดิน, อย่าถูกครอบงำด้วยความกลัว, คุณไม่ใช่คนต่อไป
เราทุกคนเป็นลูกหลานของแวมไพร์ที่ดูดเลือดโลกเก่า

ในความฝัน, เปียโนไอศกรีม, ฉันค่อยๆ ไปถึงโน้ตสูง
โลกไม่รู้จักนักร้องที่ไม่ยอมร้องเพลง

ในความฝัน, เปียโนไอศกรีม, ฉันค่อยๆ ไปถึงโน้ตสูง
โลกไม่รู้จักนักร้องที่ไม่ยอมร้องเพลง

VIEW ORIGINAL LYRICS