ใช่ ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน
จะยอมรับยังไงว่าฉันกำลังพังทลาย?
หมายถึง ฉันจะยอมรับยังไงว่าฉันกำลังพังทลาย?
แม่ของฉันจะกังวลแต่ฉันสบายดีในใจ
ฉันได้ใช้ชีวิตตามคำพูดที่ฉันพูด
และฉันอยู่กับเสียงที่มักจะบอกฉันว่าฉันห่วยในหัว
และบางทีฉันควรจะช่างมันและมีความสุขแทน
ฉันควรจะพูดว่า "ช่างมัน" และมีความสุขแทน ใช่ไหม?
ใช่ไหม

เพราะมีคนมากมายพยายามบอกฉันว่าจะจัดการกับตัวเองยังไง
แต่ฉันจะไม่ฟังถ้าคุณพูดถึงสุขภาพของฉัน
ฉันไม่สนใจ อย่าบอกฉันและอย่าส่งข้อความมา
เพราะเรื่องแบบนั้นทำให้ฉันไม่สบายใจ แค่ทำให้ฉันรู้สึกแย่

และมันทำให้ฉันรู้สึกแย่ และฉันจะไม่โกหก
ทุกวันนี้ ฉันชอบที่จะไม่ออกไปข้างนอก
และทุกวันนี้ ฉันมักจะใช้เวลาทั้งหมดกับแฟนของฉัน
แต่พูดตามตรง ฉันคิดว่ามันโอเค

เพราะเวลายังคงเดินไป และฉันก็แค่ทำเพลง
ฉันทำดีที่สุดแล้ว
ยังคงพบว่าตัวเองเครียด
และฉันไม่แน่ใจอีกต่อไปว่าฉันอยู่ที่ไหน
ฉันเริ่มเป็นสนิม
ไม่รู้ว่าจะไว้ใจใคร

(อย่าไว้ใจใครเลย แม้แต่ตัวฉันเอง)

บางคนสนใจสไตล์มากเกินไป
แต่ฉันคิดว่าฉันแค่บังคับตัวเองให้ยิ้มมากเกินไป
และนั่นควรจะจบลงเพื่อสิ่งที่ดีที่สุด
ฉันอยากใช้ชีวิตโดยไม่มีความเครียด
รักชีวิตและรู้สึกมีความสุข เหมือน
มันตลกดีข้างใน
ฉันพยายามเป็นผู้ชาย แต่จริงๆ แล้วฉันแค่เป็นเด็กน้อย
และนั่นก็ประมาณนั้น
ใช่ นั่นก็ประมาณนั้น
(มีอะไรอีกไหม?)
โอ้ใช่
กรามของฉันเจ็บมากเพราะฉันกัดมันด้วยความเครียด
ฉันเป็นคนโง่เมื่อเร็วๆ นี้และเสียเพื่อนมากมาย
ไม่มีอะไรทำให้ฉันมีความสุขและไม่มีอะไรทำให้ฉันยิ้ม
การอยู่ที่โรงเรียนทำให้ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้เป็นตัวเองมานานแล้ว
และฉันสงสัยว่ามันเป็นยังไงตอนอายุสิบเอ็ด?
สงสัยว่ามีชีวิตหลังความตายไหม มีสวรรค์ไหม?
และบางครั้งฉันก็คิดถึงความจริงที่ว่าฉันจะกลายเป็นตำนานถ้าฉันตายตอนอายุ 27

VIEW ORIGINAL LYRICS