เธอกลับบ้านตอนเที่ยงคืนสิบห้านาที
ทักทายพ่อของเธอด้วยสายตา
แล้วเดินไปที่มุมห้อง
พิงเครื่องเล่นฟลิปเปอร์
เธอตะโกนว่า: "มันเจ็บมาก"
ปล่อยน้ำตาแห่งความกลัวไหลลงมา
ที่โรงงาน เธอหยุดทำงาน
ทุกคนรีบมาปลอบเธอ
ลืมเรื่องเกม, รองเท้าสเก็ต และการเล่นปาเป้า
เธออยากพึ่งพระเจ้า เอาเทปคาสเซ็ตไป และหนีไปอย่างลับๆ
ออกไปสูดอากาศกันเถอะ
สูบซิการ์ฮาวานา
รักษาหน้าตาให้ภูมิใจ
เธอเป็นลูกสาวของบาร์เทนเดอร์
ไม่, อย่าหลบหนี
ฉันอยากเห็นเธออีกครั้ง
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์ที่อ่อนหวาน
ด้วยผ้าพันคอและท่าทางที่สับสน
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์
จะบอกลูกของเธออย่างไร
เธอที่หลงทางอย่างช้าๆ
ไม่มีสามี ไม่มีงาน
เธอไม่มีอะไรในโลกนี้
แต่ต้องการหนีจากผู้ร้ายทั้งหมด
หวังชีวิตแบบคนพเนจร
ไม่มีความคิดเรื่องวันหยุดฤดูร้อนอีกต่อไป
เงินเดือนเดียวของเธอคือการรักษาศักดิ์ศรี
เธอเป็นคนเข้มแข็ง แต่คำพูดทำลายล้าง
เธอไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากพ่อ
เขาที่จะรับพนักงานใหม่
เธอเลือกที่จะเผชิญความทุกข์คนเดียว
ออกไปสูดอากาศกันเถอะ
สูบซิการ์ฮาวานา
รักษาหน้าตาให้ภูมิใจ
เธอเป็นลูกสาวของบาร์เทนเดอร์
ไม่, อย่าหลบหนี
ฉันอยากเห็นเธออีกครั้ง
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์ที่อ่อนหวาน
ด้วยผ้าพันคอและท่าทางที่สับสน
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์
เริ่มต้นใหม่ ตั้งแต่เที่ยงคืนสิบห้านาที งานในความมืด
บนเส้นทางแห่งความสิ้นหวัง เธอเก็บเงินจากทางเท้า
ไม่, อย่าหลบหนี
ฉันอยากเห็นเธออีกครั้ง
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์ที่อ่อนหวาน
ด้วยผ้าพันคอและท่าทางที่สับสน
ลูกสาวของบาร์เทนเดอร์เป็นมิวส์

VIEW ORIGINAL LYRICS