ฉันช่างเฉยเมยและประชดประชันเกินไป
ปิดกั้นคุณเพียงเพราะความเคยชิน
ฉันไม่รู้
ฉันใช้เวลาห้าเดือนที่นี่ลอยคออยู่ในน้ำ
ตอนนี้ฉันสงสัยว่าทำไมคุณถึงพยายาม
ฉันไม่รู้
ปล่อยฉันไป

ทำไมคุณถึงยังยื่นมือมาหาฉัน?
คุณเห็นอะไรที่ฉันมองไม่เห็น?
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?
ชะตากรรมนี้สมควรแล้ว
ฉันทำให้ทุกอย่างแย่ลง
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?

ฉันชดใช้โทษของฉันแล้วหรือยัง? เรียนรู้บทเรียนแล้วหรือยัง?
รักษาบาดแผลจากความผิดพลาดของฉันแล้วหรือยัง?
ฉันไม่รู้
ฉันยังคงเห็นแก่ตัวอยู่หรือเปล่า? การเนรเทศสิ้นสุดลงแล้ว
คุณเห็นอะไรในความสับสนของฉัน?
ฉันไม่รู้
ปล่อยฉันไป

ทำไมคุณถึงยังยื่นมือมาหาฉัน?
คุณเห็นอะไรที่ฉันมองไม่เห็น?
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?
ชะตากรรมนี้สมควรแล้ว
ฉันทำให้ทุกอย่างแย่ลง
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?

และบางครั้งฉันก็อธิษฐาน
ว่าบางทีฉันอาจจะเปลี่ยนแปลง
เป็นคนที่คุณคิดว่าฉันเป็น

ทำไมคุณถึงยังยื่นมือมาหาฉัน?
คุณเห็นอะไรที่ฉันมองไม่เห็น?
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?
ชะตากรรมนี้สมควรแล้ว
ฉันทำให้ทุกอย่างแย่ลง
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?
ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน?

VIEW ORIGINAL LYRICS