ยิงใย, ลอยผ่านท้องฟ้า, ผ่านอากาศ
เต้นผ่านตึก, เฟร็ด แอสแตร์, ตึกระฟ้ามากมายทุกที่
ฉันแค่โชว์ความสามารถของฉัน, เบื่อและเหนื่อยกับความถ่อมตัว
ไม่อยากเชื่อเลยว่าพวกเขาจะเกลียดฉัน
เพียงเพราะฉันเป็นตัวฉัน, ฉันต้องเผชิญกับการลงโทษ
พวกเขาคาดหวังจากฉันมากเกินไป, มันแย่สำหรับฉัน
โชคดีที่ฉัน, แค่ลอยผ่านท้องฟ้าอย่างอิสระ
ฉันแค่ลอยอยู่เหนือถนนในเมือง, ปีนกำแพงด้วยความเร็วที่ต่างกัน
ไมล์ส โมราเลส, ไมล์ต่อชั่วโมง
ดำน้ำ, โต้คลื่นตึก
ดึกดื่น, ชั่วโมงน่ากลัว
พลังพิเศษ, ชื่นชมดอกไม้
ยิงใย, ลอยผ่านท้องฟ้า, ผ่านอากาศ
เต้นผ่านตึก, เฟร็ด แอสแตร์, ตึกระฟ้ามากมายทุกที่

ไม่มีใครมองขึ้นไปอีกแล้ว, ดังนั้นมันง่ายที่จะลื่นผ่าน
พวกเขาไม่สามารถบอกได้ว่าท้องฟ้าเป็นสีฟ้าหรือไม่
จริง, ไม่มีใครมองขึ้นไปอีกแล้ว
ฉันสับสนว่าทำไมพวกเขาเลือกที่จะไม่เห็นมันในแบบที่ฉันเห็น
ฉันเคลื่อนไหวด้วยจิตใจที่ต่างกัน, เรื่องไร้สาระไม่ติดอยู่
คำคล้องจองกระทบ, ความรู้, ปัญญา, นาสต่างกัน
ความรู้สึกสไปดี้สั่น, แกว่งจากนิวอิงแลนด์ไปยังอังกฤษ
พลิกและตีลังกาเหมือนพี่น้องจากริงลิง
กระโดดจากร้อยฟุตและลงจอดบนเท้าของฉัน, ใช่
ทิมส์จะทำให้วงกลมสมบูรณ์, เป็นภาพที่น่าดู, โอ้
นิวยอร์ก (ใช่) บ่อยเกินไป, คนโง่รีบ, เราเดิน, ฉันพูดจบแล้ว

(ไม่มีใครมองขึ้นไปอีกแล้ว)
(ไม่มีใครมองขึ้นไปอีกแล้ว)

VIEW ORIGINAL LYRICS