อยู่แบบนี้ตลอดไป
เหมือนนกนางแอ่น
ที่ให้อภัยและไม่ขออะไร
จากคนอย่างฉัน
ที่เชื่อเพียงสัญชาตญาณของตัวเองในการไป
ในการทิ้งฝั่งและออกทะเล
และตอนนี้ฉันเกือบจะกลัวแต่ก็อยาก

ค้นพบดวงอาทิตย์อีกครั้ง
ในทุกสีที่มันมี
ความยุติธรรมที่มีในดอกไม้
อย่าลืมมันเลย
ฉันรู้สึกในมือของเธอ
กลิ่นของบ้าน
ความขี้อายของฉันที่มีความหยิ่งเล็กน้อย
แต่มันเป็นเพียงความกลัวและความต้องการ
ของเธอ

แต่เธอกอดฉันที่นี่
ข้ามฉันที่นี่
ระหว่างความสงบและนรก
มีส่วนหนึ่งของเรา
ที่ดำเนินต่อไปแบบนี้
จำและลืม
อยู่แบบนี้ตลอดไป

อยู่แบบนี้ตลอดไป
รูปถ่ายในบ้านริมทะเลนั้น
ขอบเขตที่เป็นอิสระ
ก้าวแรก ฟันแรก
และกับแม่ของเธอ มันหวานชื่น
นับถึงสิบที่ฉันซ่อนตัว
เมื่อฉันต้องการเธอ
และแล้วเธอไม่พบฉัน
วันนี้ฉันไม่กลัวและกลับมา
กลับมา
และฉันกลับมาหาเธอ

แต่เธอกอดฉันที่นี่
ข้ามฉันที่นี่
ระหว่างความสงบและนรก
และนรก
มีส่วนหนึ่งของเรา
ที่ดำเนินต่อไปแบบนี้
จำและลืม
ลืม

ถ้าไม่มีการรักษาสำหรับความผิดที่ซ่อนอยู่
ถ้าไม่มีสิ่งสวยงามที่ทำให้คำตอบประหลาดใจ
ถ้าไม่มีการใช้ชีวิตพันชีวิตในวัยของฉัน
ถ้าไม่มีเธอ ฉันจะเกลียดเธออีกครั้ง

แต่เธอกอดฉันที่นี่
ข้ามฉันที่นี่
ระหว่างความสงบและนรก ฉันและเธอ
ระหว่างความสงบและนรก
บางทีสิ่งที่เหลืออยู่ของเรา
คือเรื่องราวของภาพยนตร์
ที่ถ้าเคยลืมไป

อยู่แบบนี้ตลอดไป, ตลอดไป

VIEW ORIGINAL LYRICS