ตอนนี้ลินดา ร้องเพลงให้เพราะเหมือนที่เธอรู้จัก!
อุ๊ย, อา, ฮาฮาย!

โอ้ ใบลอเรลเขียวขจีอะไรเช่นนี้!
ดอกกุหลาบแดงฉานอะไรเช่นนี้!
ถ้าเธอคิดจะทิ้งฉันไป ฆ่าฉันให้ตายดีกว่า
เงยหน้ามองฉันสิ
ถ้าเธอไม่ได้มีใครอยู่แล้ว

เธอเป็นต้นฝ้าย
ที่อยู่ในดอกตูม
โอ้ ความเศร้าใจอะไรเช่นนี้
เมื่อเธอเต็มไปด้วยความหยิ่งยโส
เห็นหัวใจของฉัน
พันกันกับของเธอ

(อุ๊ย, อุ๊ย, อุ๊ย, ฮาฮาย)

เธอเป็นดอกกุหลาบแห่งคาสตีลลา
ที่เห็นได้เฉพาะในเดือนพฤษภาคม
ฉันอยากจะเชิญเธอ
แต่จริงๆ แล้วฉันไม่รู้
ถ้ามีใครขัดขวางเธอ
ฉันจะดีกว่าถ้าจะแยกทาง

นี่คือการอำลา
ที่รักของเธอ
ความพินาศของผู้ชาย
คือผู้หญิงที่น่ารัก

และนี่คือจุดจบของการร้องเพลง
บทกวีของใบลอเรล

VIEW ORIGINAL LYRICS