ท้องฟ้าสีเทาหลั่งน้ำตาทั้งหมดของมัน
ความรักที่เหี่ยวเฉาและตายไป
มีช่อดอกไม้บนโลงศพของมัน
ฉันเก็บมันจากสวนของฉัน
เพื่อแสดงความแค้นทั้งหมดของฉัน
เพื่อเขียนบทกวีเศร้าเหล่านี้
นกจะต้องสูญเสียขนของมัน
จากยอดต้นไม้ที่สูญเสียใบ

ใช่ ฉันมักจะพูดว่า "ไม่เป็นไร"
แม้ว่ารอบตัวฉันจะวุ่นวาย
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแห่งความสุข

เขาบอกฉันว่าบนฟ้าสูงนั้น
ดวงดาวพูดถึงแต่ฉัน
แต่ดวงดาวไม่พูด
พวกมันพุ่งเร็วกว่าเธอ
และในคืนฉันฝันเห็น
วันในความรุ่งโรจน์ทั้งหมดของมัน
และในป่าที่คุ้มครองฉัน
ยิ่งดวงอาทิตย์ส่องแสง ยิ่งเงามืด

ใช่ ฉันมักจะพูดว่า "ไม่เป็นไร"
แม้ว่ารอบตัวฉันจะวุ่นวาย
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแห่งความสุข

ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแห่งความสุข

ใช่ ฉันมักจะพูดว่า "ไม่เป็นไร"
แม้ว่ารอบตัวฉันจะวุ่นวาย
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแห่งความสุข

VIEW ORIGINAL LYRICS