เพื่อเสรีภาพ ฉันเลือดไหล ฉันต่อสู้ ฉันอยู่รอด
เพื่อเสรีภาพ ดวงตาและมือของฉัน
เหมือนต้นไม้เนื้อหนัง ใจกว้างและถูกกักขัง
ฉันมอบให้ศัลยแพทย์
เพื่อเสรีภาพ ฉันรู้สึกถึงหัวใจมากกว่า
เม็ดทรายในอกของฉัน เลือดในเส้นเลือดของฉันเป็นฟอง
และฉันเข้าโรงพยาบาล และฉันเข้าไปในผ้าฝ้าย
เหมือนในดอกลิลลี่

เพราะที่ที่เบ้าตาว่างเปล่าตื่นขึ้น
เธอจะวางหินสองก้อนสำหรับการมองในอนาคต
และจะทำให้แขนและขาใหม่เติบโต
ในเนื้อที่ถูกตัด

จะงอกใหม่ด้วยน้ำเลี้ยงที่ไม่มีฤดูใบไม้ร่วง
ซากศพของฉันที่สูญเสียในแต่ละบาดแผล
เพราะฉันเหมือนต้นไม้ที่ถูกตัดที่งอกใหม่
ฉันยังมีชีวิตอยู่

เพื่อเสรีภาพ ฉันเลือดไหล ฉันต่อสู้ ฉันอยู่รอด
เพื่อเสรีภาพ ดวงตาและมือของฉัน
เหมือนต้นไม้เนื้อหนัง ใจกว้างและถูกกักขัง
ฉันมอบให้ศัลยแพทย์

เพราะที่ที่เบ้าตาว่างเปล่าตื่นขึ้น
เธอจะวางหินสองก้อนสำหรับการมองในอนาคต
และจะทำให้แขนและขาใหม่เติบโต
ในเนื้อที่ถูกตัด

จะงอกใหม่ด้วยน้ำเลี้ยงที่ไม่มีฤดูใบไม้ร่วง
ซากศพของฉันที่สูญเสียในแต่ละบาดแผล
เพราะฉันเหมือนต้นไม้ที่ถูกตัดที่งอกใหม่
ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันยังมีชีวิตอยู่

VIEW ORIGINAL LYRICS