ดวงอาทิตย์เริ่มจะลับขอบฟ้า
ฉันอยากจะจับภาพช่วงเวลานิรันดร์
ฉันเสียใจที่ประสาทสัมผัสของฉันยังไม่พัฒนาพอ
ที่จะจำแนกความจริง
เราดำเนินชีวิตอย่างบ้าคลั่ง
ฉันเตะประตูทางเข้าด้วยแรง
ซึ่งในความเป็นจริงคือทางออกฉุกเฉิน
ฉันยังอยู่ในเขตที่สิบเก้า, ฉันยังคงเมาเหล้ารัม
ฉันจะเป็นคนจริงเมื่อฉันสามารถพูดว่า "ฉันรักเธอ"
เราปลอบใจตัวเองด้วยความหวังว่าจิตวิญญาณจะรอด
เมื่อเหตุการณ์ร้ายเกิดขึ้น
มันน่าทึ่งที่ชีวิตนั้นช่างสั้นนัก
ดังนั้นฉันจึงหันหน้าหนีจากสิ่งที่ฉันควรจะเห็น
ฉันวางแผนสำหรับอนาคต, แต่อนาคตมีแผนอื่นสำหรับฉัน
ฉันขอบคุณพระเจ้าเพราะฉันจะไม่มีอะไรเลยถ้าไม่มีดนตรี (ไม่มีอะไรเลย)
ฉันขอบคุณพระเจ้าเพราะฉันจะไม่มีอะไรเลยถ้าไม่มีดนตรี, ฮัน

VIEW ORIGINAL LYRICS