เมื่อตอนเย็นประมาณสิบโมง นาฬิกาหอบอกเวลา
ความกระหายทำให้ฉันไม่อาจหลุดพ้น
เมื่อเสียงดนตรีดึงดูดให้ฉันเข้าไปในร้านเหล้า
ฉันบอกภรรยาว่าวันนี้จะกลับดึก

ที่นี่ฉันรู้สึกเหมือนอยู่บ้าน, ที่นี่ฉันเป็นผู้ชาย
ที่นี่มีแต่ผู้ชายมาพบกัน, ที่นี่ฉันเขียนต่อ
กระเป๋าว่างเปล่า, แต่เบียร์ถูกสั่งไว้แล้ว
ความกระหายน้ำรุนแรงกว่าความคิดถึงบ้าน
โลกนี้มีราคาเท่าไหร่?

เมามาย
สองพรอมิลเกินกว่าที่ควร
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
ลอยอยู่บนเมฆที่เจ็ด

เมามาย
วันนี้เป็นเสียงใส, พรุ่งนี้เป็นเสียงต่ำ
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
มีอะไรที่สวยงามกว่านี้อีกไหม?

คำพูดที่ไม่ถูกต้องในช่วงเวลาดึก
เริ่มหมุนเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ฉันโกรธจัด, อารมณ์เริ่มร้อน
เลือดออกจากจมูก, เสื้อถูกฉีกขาด

ข้างนอกชื่อฉันเขียนบนหิมะสีเหลือง
กางเกงอยู่ที่ไหน, มันแทบไม่เจ็บอีกต่อไป
กลับมาที่ร้านเหล้าอีกครั้ง, ระฆังดังสี่ทุ่ม
ฉันใช้เงินทั้งหมดไปกับวิสกี้และเบียร์

เมามาย
สามพรอมิลเกินกว่าที่ควร
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
ลอยอยู่บนเมฆที่เจ็ด

เมามาย
วันนี้เป็นเสียงใส, พรุ่งนี้เป็นเสียงต่ำ
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
มีอะไรที่สวยงามกว่านี้อีกไหม?

เมามาย
สี่พรอมิลเกินกว่าที่ควร
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
ลอยอยู่บนเมฆที่เจ็ด

เมามาย
วันนี้เป็นเสียงใส, พรุ่งนี้เป็นเสียงต่ำ
เดินชีวิตบนรองเท้าแกว่ง
มีอะไรที่สวยงามกว่านี้อีกไหม?

VIEW ORIGINAL LYRICS