ในฤดูใบไม้ผลิ เมื่อดอกไม้บาน
เป็นเวลาที่ฉันต้องจากไป
ขนอ่อนที่คาง ยังอ่อนวัย
รักแรกเริ่ม แทบไม่เคยรู้จัก
เกียรติยศและชื่อเสียงมากมายเพื่อมาตุภูมิ
ดังนั้นฉันจึงไม่กลัวความตาย
หน้าที่เรียกร้อง
ลุกขึ้น สู่สนามรบ!
เพื่อให้มันทำให้ฉันเป็นชาย

ตอนนี้ฉันเดินทางไปยังดินแดนแปลกหน้า
แทบไม่รู้จักดินแดนของตัวเอง
บ้านเกิดค่อยๆ เลือนหายไปทีละนิด
พี่น้องไม่เคยกลับมา
เสียงปืนใหญ่ เสียงไฟ
จะเป็นเพื่อนรักของฉัน
ธงโบกสะบัดอย่างภาคภูมิในสายลม
หัวใจเต้นเร็วด้วยลมร้อนแรง

มาตุภูมิที่รัก จงสงบเถิด
ทุกคนตายเพียงลำพัง
ฉันตัวเล็ก หัวใจบริสุทธิ์
ไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้น
มีเพียงความตายเท่านั้น
มาตุภูมิที่รัก จงสงบเถิด
ทุกคนตายเพียงลำพัง
ฉันตัวเล็ก หัวใจบริสุทธิ์
ไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้น
มีเพียงความตายเท่านั้น

เสียงดาบกระทบกัน ไม่ไกลแล้ว
พระเจ้าเอ๋ย ถึงเวลาแล้ว!
น้ำตาของแม่ทำให้ฉันเศร้า
เสื้อเกราะของฉัน ชุดที่ภาคภูมิใจ
เราบุกไปข้างหน้า หัวใจลุกโชน
ฆ่าสิ่งที่เราไม่รู้จัก
หัวเราะเยาะความตายอย่างไม่ใส่ใจ
โลกนี้ทำอะไรกับฉัน!

จากสนามเพลาะมีเสียงครางเบาๆ
วิบัติแก่ผู้ที่ไม่มีเพื่อน!
รองเท้าบู๊ตแข็ง แก้มซีด
บาดแผลแดง สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
บนดินที่ชุ่มไปด้วยเลือด
ความสงสัยถูกทำลาย
ในที่สุดฉันก็ได้รับรางวัล
หัวของฉันกลิ้งไปต่อหน้าบัลลังก์ของคุณ

มาตุภูมิที่รัก จงสงบเถิด
ทุกคนตายเพียงลำพัง
ฉันตัวเล็ก หัวใจบริสุทธิ์
ไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้น
มีเพียงความตายเท่านั้น

มาตุภูมิที่รัก จงสงบเถิด
ทุกคนตายเพียงลำพัง
ฉันตัวเล็ก หัวใจบริสุทธิ์
ไม่มีใครอาศัยอยู่ในนั้น
มีเพียงความตายเท่านั้น

VIEW ORIGINAL LYRICS