จางหายไปของความเศร้าที่ถูกลืม
เสียงของหัวใจที่แตกสลายค่อยๆ เบาลง
และเถ้าถ่านทำให้ถ่านไฟขาวขึ้น
ฉันดื่มฤดูร้อนเหมือนไวน์หวาน
ฉันฝันในเดือนสิงหาคมนี้
ในปราสาทสีชมพูใน Corrèze

จางหายไปของความเศร้าที่ถูกลืม
เสียงของหัวใจที่แตกสลายค่อยๆ เบาลง
และเถ้าถ่านทำให้ถ่านไฟขาวขึ้น
อะไรที่ทำให้เกิด
เสียงสะอื้นหนักในสวน?
การตำหนิที่เงียบในสายลม?

อา อย่าปลุกฉันเร็วเกินไป
แค่ช่วงเวลาหนึ่งของ bel canto
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ

ฉันเคยรู้สึกสักครู่
ได้ยินเสียงท่ามกลางทุ่งข้าวสาลี

เสียงอาวุธที่สับสน
ความเศร้าใหญ่นี้มาจากไหน
ทั้งดอกคาร์เนชั่นและโรสแมรี่
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้

ฉันสูญเสียไม่รู้ว่าอย่างไร
ความลับดำมืดของความทุกข์ทรมานของฉัน
เงาก็แตกสลายไป
ฉันค้นหาไม่รู้จบ
ความเจ็บปวดที่ไม่มีความทรงจำนี้
เมื่อรุ่งอรุณของเดือนกันยายนปรากฏขึ้น

อา อย่าปลุกฉันเร็วเกินไป
แค่ช่วงเวลาหนึ่งของ bel canto
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ

อา อย่าปลุกฉันเร็วเกินไป
แค่ช่วงเวลาหนึ่งของ bel canto
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ

ที่รัก ฉันอยู่ในอ้อมแขนของเธอ
ข้างนอกมีคนกระซิบ
เพลงเก่าของฝรั่งเศส
ความเจ็บปวดของฉันในที่สุดก็รู้จัก
และท่อนฮุคของมันเหมือนเท้าเปล่า
ทำให้น้ำสีเขียวของความเงียบสั่นไหว

อา อย่าปลุกฉันเร็วเกินไป
แค่ช่วงเวลาหนึ่งของ bel canto
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ
ความสิ้นหวังทำให้หมดกำลังใจ

ฉันเคยรู้สึกสักครู่
ได้ยินเสียงท่ามกลางทุ่งข้าวสาลี
เสียงอาวุธที่สับสน
ความเศร้าใหญ่นี้มาจากไหน
ทั้งดอกคาร์เนชั่นและโรสแมรี่
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้

ความเศร้าใหญ่นี้มาจากไหน
ทั้งดอกคาร์เนชั่นและโรสแมรี่
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้

ความเศร้าใหญ่นี้มาจากไหน
ทั้งดอกคาร์เนชั่นและโรสแมรี่
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้
ไม่ได้เก็บกลิ่นน้ำตาไว้

VIEW ORIGINAL LYRICS