สีขาวในเส้นผมของเธอ
ปีที่ผ่านไปบนผิวหนัง
เวลาที่แปรปรวนทั้งหมดนี้
ที่เธอแบกไว้บนหลัง
เธอคือผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

ในหัวใจที่ใจกว้างของเธอ
ซ่อนอยู่ใต้เสื้อถัก
เราเห็นคนรักของเธอ
ชายคนนั้นที่จากไปเร็วเกินไป
เธอคือผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

ที่บ้านของเธออบอุ่น
จากโต๊ะถึงของประดับ
แม้ว่าจะพูดน้อย
แต่ก็มีความหมายมาก
ทั้งคนที่ยังมีชีวิตอยู่และ
คนที่ทำให้เธอผิดหวัง
เธอแบ่งปันกับพวกเขา
ทั้งอาหารและการพักผ่อนของเธอ
เธอนั่งอยู่ตรงกลาง
ในใจกลางของภาพวาด

เธอทำดีที่สุดแล้ว
ท่าทางที่ดี คำพูดที่ดี
ความรักมากมายในดวงตาของเธอ
ปกคลุมเราด้วยเสื้อคลุม
เธอคือผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

ในสวนที่มีความสุขของเธอ
ฉันสร้างปราสาท
โลกที่มหัศจรรย์
ที่ฉันเป็นฮีโร่
ทุกอย่างอร่อย
ทั้งการกอดและขนมของเธอ
ทุกอย่างผ่านไปได้ดีขึ้นมาก
ด้วยโกโก้
จากผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

แล้วเช้าวันหนึ่งที่ฝนตก
ในเตียงของเธอ หลุมฝังศพของเธอ
ลมหายใจสุดท้าย คำอำลา
สภาพอากาศที่น่ารำคาญนี้
ทุกอย่างเงียบสงบ
ไม่มีเสียง "ฮัลโหล" เล็กๆ ของเธอ
ทุกอย่างหนักหน่วง เจ็บปวด
ทุกอย่างว่างเปล่า มากเกินไป
ไม่มีผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

เหมือนกับฝนที่ตกบนพื้น
ดินรับหน้าที่ต่อ
เป็นไม้ที่มีค่า
ที่เก็บเธอไว้อบอุ่น
ผู้หญิงตรงกลางนี้
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

บางครั้งฉันอิจฉาท้องฟ้า
บางครั้งฉันรู้สึกเศร้า
พวกเขาช่างโชคดี
ที่มีเธออยู่บนนั้น
ฉันเศร้าแต่ก็มีความสุข
ที่ได้รับของขวัญนี้
ที่ได้รู้จักดวงตาของเธอ
ความรักและคำพูดของเธอ

ฉันยังคงเก็บเธอไว้อีกหน่อย
เธอผู้หญิงตรงกลาง
ที่เราเห็นในรูปถ่าย

VIEW ORIGINAL LYRICS