ฉันเห็นเธอยืนอยู่บนสนามหญ้าด้านหน้าบ้านของเธอ
เธอกำลังหมุนบาตองของเธอ
ฉันและเธอไปขับรถเที่ยว ครับ
และมีคนบริสุทธิ์สิบคนตาย

จากเมืองลินคอล์น นิแบรสก้า
ด้วยปืนสั้น .410 ที่วางอยู่บนตักของฉัน
ผ่านไปยังที่ร้ายแรงของไวโอมิ่ง
ฉันฆ่าทุกอย่างที่อยู่ในทางของฉัน

ฉันไม่สามารถพูดว่าฉันขอโทษ
สำหรับสิ่งที่เราทำ
อย่างน้อยสำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ครับ ฉันและเธอเราสนุกสนาน

ตอนนี้ คณะลูกขุนได้นำคำตัดสินที่ผิดมา
และผู้พิพากษาได้ตัดสินให้ฉันตาย
เที่ยงคืนในห้องเก็บของคุก
ด้วยสายรัดหนังข้ามอกของฉัน

นายอำนวยการ ตอนที่ผู้ชายนั้นดึงสวิตช์ ครับ
และดึงหัวของฉันอย่างรุนแรง
คุณต้องแน่ใจว่าลูกสาวสวยๆของฉัน
นั่งอยู่ที่นั่นบนตักของฉัน

พวกเขาประกาศว่าฉันไม่มีสมรรถนะในการอยู่
พวกเขากล่าวว่าจิตวิญญาณของฉันจะถูกขับไล่ไปยังโลกว่างเปล่า
พวกเขาอยากรู้ว่าทำไมฉันทำสิ่งที่ฉันทำ
ครับ ฉันคิดว่าน่าจะมีความโหดร้ายในโลกนี้

VIEW ORIGINAL LYRICS