ฉันเคยมีงาน ฉันเคยมีแฟน
ฉันเคยมีบางสิ่งที่กำลังไปได้ดีในโลกนี้
ฉันถูกเลิกจ้างที่ลานไม้
ความรักของเราพังทลาย เวลายากลำบาก
ตอนนี้ฉันทำงานที่ล้างรถ
ที่ที่ฝนตกตลอดเวลา
คุณไม่รู้สึกเหมือนคุณเป็นผู้โดยสารบนรถไฟที่กำลังลงเขาเหรอ?

เธอแค่พูดว่า "โจ ฉันต้องไปแล้ว
เรามีมันครั้งหนึ่ง แต่ตอนนี้เราไม่มีอีกแล้ว"
เธอเก็บกระเป๋า ทิ้งฉันไว้ข้างหลัง
เธอซื้อตั๋วบนสายเซ็นทรัลไลน์
คืนที่ฉันนอนหลับ ฉันได้ยินเสียงหวูดนั้นคร่ำครวญ
ฉันรู้สึกถึงจูบของเธอในสายฝนหมอก
และฉันรู้สึกเหมือนฉันเป็นผู้โดยสารบนรถไฟที่กำลังลงเขา

เมื่อคืนฉันได้ยินเสียงของคุณ
คุณกำลังร้องไห้ ร้องไห้ คุณเหงามาก
คุณบอกว่าความรักของคุณไม่เคยตาย
คุณกำลังรอฉันอยู่ที่บ้าน
ฉันใส่เสื้อแจ็คเก็ต วิ่งผ่านป่า
ฉันวิ่งจนคิดว่าอกจะแตก
ที่นั่นในที่โล่ง นอกทางหลวง
ในแสงจันทร์ บ้านแต่งงานของเราส่องแสง
ฉันรีบวิ่งผ่านลาน
ฉันพุ่งผ่านประตูหน้า หัวใจเต้นแรง
ขึ้นบันได ฉันปีนขึ้นไป
ห้องมืด เตียงของเราว่างเปล่า
แล้วฉันได้ยินเสียงหวูดยาวนั้นคร่ำครวญ
และฉันทรุดลงคุกเข่า ก้มหน้า และร้องไห้
ตอนนี้ฉันเหวี่ยงค้อนหนักในกลุ่มงานรถไฟ
ทุบไม้ขวาง ทำงานในสายฝน
ตอนนี้ คุณไม่รู้สึกเหมือนคุณเป็นผู้โดยสารบนรถไฟที่กำลังลงเขาเหรอ?

VIEW ORIGINAL LYRICS