ปี เดือน วัน ไม่มีความแตกต่างสำหรับฉันที่รัก
เธอดูเหมือนเดิมสำหรับฉัน
ไม่มีเวลา ไขว้ขาในร้านอาหาร
ยกกาแฟขึ้นริมฝีปาก ไอน้ำ

เธอเห็นผลงานชิ้นเอก เธอดูเหมือนเธอมาก
โอบแขนซ้ายรอบแขนขวาของเธอ
พร้อมที่จะเดินผ่านคืน

เธอกระซิบกับหูที่ไม่สงบ "ช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ได้ไหม?
ที่นี่มีกลิ่นฉี่และเบียร์ ช่วยพาฉันออกไปได้ไหม?"
เธอถามฉันว่าจะทำให้เธอเป็นอิสระได้อย่างไร
ฉันรู้แค่สูตรการเดินทาง

เธอเห็นผลงานชิ้นเอก เธอดูเหมือนเธอมาก
โอบแขนซ้ายรอบแขนขวาของเธอ
พร้อมที่จะเดินผ่านคืน

ดวงดาวเก่า
เติมเต็มลำคอของฉัน
เธอให้มันกับฉันเมื่อฉันเกิด
ตอนนี้พวกมันกำลังออกมา
นอนอยู่บนเตียงโรงพยาบาล ดวงตาของเธอแคบ สีน้ำเงินและแดง
เธอหายใจเข้าลึกและพูดกับฉัน

เธอเห็นผลงานชิ้นเอก เธอดูเหมือนฉันมาก
โอบแขนซ้ายของฉันรอบแขนขวาของเธอ
พร้อมที่จะเดินผ่านคืน

เพื่อนเก่า แม่เก่า สุนัขและพี่น้อง
มีเพียงการปล่อยวางที่เธอสามารถขอให้ใครทำได้
ดังนั้นฉันจึงเก็บเธอไว้ข้างกาย ฉันจะไม่ให้เธอไปกับกระแสน้ำ
ฉันจะเดินไปกับเธอในก้าวของฉันเอง มารี

เพราะฉันเห็นผลงานชิ้นเอก เธอดูเหมือนเธอมาก
โอบแขนซ้ายของเธอรอบแขนขวาของฉัน
พร้อมที่จะเดินผ่านคืน

VIEW ORIGINAL LYRICS