ถ้ามีใครถามเธอ
บอกว่าเธอไม่รู้อะไรเลย
ชีวิตของฉันเป็นซีรีส์
ที่ไม่มีวันจบ
เธอคิดว่าฉันยอมง่ายเกินไป
ใช่ ฉันรู้ดี
ฉันพยายามยิ้มอยู่เสมอ
มันช่วยปกปิดความเศร้า

และฉันวาดรูปหัวใจบนรอยขีดฆ่า
ฉันทาสีความเจ็บปวดในอดีต
เหมือนตอนอายุยี่สิบ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ฉันเขียนคำว่า "ฉันรักเธอ" บนกำแพง
พายเรือทวนลมและคลื่น
ตาแห้ง เสียงแหบ

ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันสบายดีไหม
บอกพวกเขาว่าฉันเป็นแม่ แม่ไม่เคยบ่น
ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันจะกลับมาเมื่อไหร่
บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่ ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ

ถ้ามีใครเล่าให้เธอฟัง
ว่าฉันคิดว่าตัวเองเป็นดารา
บอกเขาว่าต่อหน้าพระเจ้า
ฉันไม่ได้ดีกว่าเธอ
ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันซื่อสัตย์ตลอดเวลาหรือเปล่า
บอกเขาว่าที่ที่ฉันมา
เราไม่แกล้งทำ

ฉันเคยเห็นหัวใจเต้นอยู่ใต้เกราะ
บ่อยครั้งเป็นเด็กสาวที่หลงทาง
โจรที่ไม่แข็งแกร่งเท่าไหร่
ฉันเขียนคำว่า "ฉันรักเธอ" บนกำแพง
พายเรือทวนลมและคลื่น
ตาแห้ง เสียงแหบ

ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันสบายดีไหม
บอกพวกเขาว่าฉันเป็นแม่ แม่ไม่เคยบ่น
ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันจะกลับมาเมื่อไหร่
บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่ ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ

ถ้ามีใครถามเธอ
ถ้ามีใครถามเธอ
ถ้ามีใครถามเธอ

และถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันสบายดีไหม
บอกพวกเขาว่าฉันเป็นแม่ แม่ไม่เคยบ่น
และถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันจะกลับมาเมื่อไหร่
บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่

ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันสบายดีไหม
บอกพวกเขาว่าฉันเป็นแม่ แม่ไม่เคยบ่น
ถ้ามีใครถามเธอ
ว่าฉันจะกลับมาเมื่อไหร่
บอกพวกเขาว่าฉันอยู่ที่นี่ ไม่ไกลจากสถานีรถไฟ

VIEW ORIGINAL LYRICS