अंतरीच्या गूढगर्भी
एकदा जे वाटले
एकदा जे वाटले
ते प्रेम आता आटले
सखी प्रेम आता आटले

दूर सोनेरी सुखाचे
पाहिले आभास मी तू
रंगले आभाळ पूर्वी
तेच आता फाटले
सखी प्रेम आता आटले
सखी प्रेम आता आटले

एकदा ज्यातून मागे
सूर संवादी निघाले
वंचनेने तोडले
ते स्नेह तंतू आतले
सखी प्रेम आता आटले
सखी प्रेम आता आटले

शेवटी मंदावलेल्या
वादळी वाऱ्याप्रमाणे
वादळी वाऱ्याप्रमाणे
राहणे झाले दिवाणे
राहणे झाले दिवाणे
ते गीत गाणे कोठले
ते गीत गाणे कोठले
सखी प्रेम आता आटले
अंतरीच्या गूढगर्भी
एकदा जे वाटले
एकदा जे वाटले
ते प्रेम आता आटले
सखी प्रेम आता आटले