Liewe maan, jy seil so langsaam deur die awendwolke heen
Jy's so rustig en ek voel my o so eensaam en alleen
Treurig staar ek in die verte na jou stille eensaam baan
O, hoe wreed is tog die noodlot dat ek nie na jou mag gaan

Liewe maan, ek wil my smarte aan jou luist'rend oor vertel
Wie dit is wat reeds my harte met 'n teer herinnering kwel
My geheim is by jou veilig sien dus maar my trane aan
My verlange is my heiling, maar ek weet jy sal verstaan