Zamknąłem za sobą drzwi na świat nie chciałem widzieć
Jak co chwile mi nie tak coś idzie wolałem milczeć
I kochałem wtedy ciszę albo w rytmie jej zasypiać
Tej jedynej która była wtedy ze mną to muzyka
I potykałem o błędy się zbierając porażki
Ale przez wersy i dźwięki ból przestał być odczuwalny
I mogłem sobie przebaczyć kiedy zacząłem ją tworzyć
Głupi marzyciel zawalczył by się nie dać i coś zrobić
Ale nic nie jest proste nadeszły nowe problemy
I bez ściemy nie wiedziałem wtedy jak mogę coś zmienić
Jak uwierzyć w coś po stracie w krótkim czasie wielu osób
I bałem się na poważnie znów zaczynać od początku
Głupie przeciwności losu nie na każde znajdziesz sposób
Ale diamentowy wzrok jej oczu dał mi ten spokój
I poczułem się sobą kiedy usiadła obok mnie
Powtarzając wielokrotnie że będzie tu kiedy zwątpie

Nosiłem w sobie złość której nie zobaczysz okiem
I z powrotem mimowolnie wracałem do tamtych wspomnień
Które wbijały w podłogę i sprawiały że ponownie
Uciekałem od tych spojrzeń zostawiając innych w drodze samych
Dalej czasami tak mam nie kontroluję myśli
Jedno wspomnienie potrafi totalnie zniszczyć dzień
Potrafi zniszczyć sen albo marzenia bo do spełnienia
Ich trzeba mieć coś więcej niż dążenia
Mieć coś więcej niż pragnienia bez wsparcia jest raczej ciężko
Więcej nie odpychaj gdy ktoś wychodzi do Ciebie z ręką
I nie odsuwaj się w kąt gdy ktoś wita Cię z nadzieją
Że tam wewnątrz masz to coś by się podnieść i iść w ciemność razem
Ktoś dał mi wiarę i wierzę że Tobie też da
Jest wielu ludzi którzy mają wielkie serca
Wiem że nie zgubisz się gdy trzeba będzie przetrwać
W świecie obłudy który stara się byś przegrał