Chcesz być światłem dla innych tylko nikt jakoś nie chce
Ideałami rzucasz na wietrze
Puste słowa napychają ludzką kieszeń
Nikt nie myśli tylko ufa jakiejś wierze
Świat zgłupiał
Bo człowiek zaczął rządzić
Zamiast ogarnąć chaos dalej mącił
Mając moc w rękach by kogoś sądzić
Opadły sny marzenia by ludzi pogodzić
Nowi przychodzą mając skromnych za nic
Mali bogowie a głupota ich spali
Nowe pokolenia umierają w troskach
Bo przykłady umarły a te nowe są chore

Świat stał się pusty i ludzie głupsi
Co pozostanie po nas kto to wie
Sen już się urwał światła pogasły
Ten cały cyrk poniszczył piękne dni

Nie bardzo widać końca tej drogi
Każdy z nas jest kłodą pod nogi
Sensem jest to co jest bez sensu
A kłamstwo stało się prawdą największą
Wyciągnąć tarczę to jak wbić sobie sztylet
W boju los jest niezwykłym pyłem
Fasady są mocna jak człowiecze bydle
Raz na czas staje się ono miłe
System pęka od głupich myśli
Mogliby wszyscy rozum poćwiczyć
To nie to samo co rozum zniszczyć
Na co liczyć w takim świecie gdzie kino

Świat stał się pusty i ludzie głupsi
Co pozostanie po nas kto to wie
Sen już się urwał światła pogasły
Ten cały cyrk poniszczył piękne dni

Świat stał się pusty i ludzie głupsi
Co pozostanie po nas kto to wie
Sen już się urwał światła pogasły
Ten cały cyrk poniszczył piękne dni

Świat stał się pusty i ludzie głupsi
Co pozostanie po nas kto to wie
Sen już się urwał światła pogasły
Ten cały cyrk poniszczył piękne dni

Świat stał się pusty i ludzie głupsi
Co pozostanie po nas kto to wie
Sen już się urwał światła pogasły
Ten cały cyrk poniszczył piękne dni