Ludzie panoszą się po tym małym globie
Szukając śladów czego tu nie było
Wierząc w pozory szczęścia skupiają się na sobie
Eliminując innych głoszą postulaty
Wierzą w swoich bogów inni wierzą w innych
Religie podzieliły ludzi a ludzie podzielili siebie
Stworzyli rządy i systemy za które walczą
I przekonanie wierzę że po ich stronie jest racja
Wartość i wolność choć to niszczy zwykłą ludzką godność
Człowiek jest głupi bo nie wyciąga wniosków
Nie uczy się na błędach pali za sobą tysiące mostów
I tak już jest po prostu tak jest

Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go
By ludzie żyli w odpowiedzialności
Zamiast niszczyć budowali sny
Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go

Systemy były i upadły
Ludzie żyli ale też umarli
Przyszli nowi co myślą inaczej
Że są twardsi niż bogowie
Ale skończą tak samo raczej
Bo ludzie nie mają za grosz pokory
Szacunku do innych z własnej woli
Widzisz to wszystko jest kołem zamkniętym
W umysłach sercach rozumach aby to przerwać
Wystarczy jeden co chce zmienić to
By widzieć błąd nie powtórzyć go
Tak prosto ale ciężko zarazem
Otworzyć oczy pokonać ten marazm

Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go
By ludzie żyli w odpowiedzialności
Zamiast niszczyć budowali sny
Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go

Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go
By ludzie żyli w odpowiedzialności
Zamiast niszczyć budowali sny
Trzeba tylko chcieć by zmienić coś
By w błędach widzieć sens nie powtórzyć go